عنوان : حفظ وحدت و مسئوليت خطير روحانيون
نوع : سخنراني
تاریخ شمسی : صبح 9 تير 1364
تاریخ قمری : 11 شوال 1405
جلد : 19
متن :
بسم الله الرحمن الرحيم
تاثيرناپذيري ملت ايران از تبليغات دشمن
همه شما آقايان جز اعلام و بزرگان هستيد، اما مسائلي كه مي فرماييد، من بايد از شمارهنمود بگيرم و حساب اين نيست كه من به شما رهنمود بدهم . عقيده من بر اين است كه ما بايد مشكلات كشور را روي هم حساب كنيم و همه مي دانيم كه هيچ كشوري مثل ايران مبتلا به قدرتها نيست و شما اگر چند دولت را استثناء كنيد، بقيه يا مستقيم يا غيرمستقيم با مامخالف اند، چون يك دولت اسلامي كه با طرز تفكر خودشان موافق باشد، در ايران به وجود نيامده است و دستشان از ايران كوتاه شده است . از اين جهت ، با هر وسيله اي مشغول مي باشند تا صدمه اي به ايران بزنند. و مخالفت آنها با اسلام است ، منتها مستقيمانمي گويند ما با اسلام مخالفيم ، مي گويند: "با اينها كه ارتجاعي هستند مخالفيم ، باآخوندهايي كه حكومت ايران را قبضه كرده اند، مخالفيم ". در عين حال مي بينيد آن همه تبليغاتي كه عليه ما شده و مي شود و خواهد شد، در مردم تاثير چنداني نكرده است . اگرتاثير كرده بود، آثارش پيدا مي شد، در حالي كه روز قدس نمونه بود و مي بينيد كه مردم اين گونه در صحنه حاضرند. مسلم ، آنها كه منافعشان را از دست داده اند، آنها كه دستشان از حكومت كوتاه شده و آنها كه مي خواستند سلطنت را برگردانند و نشد، با مامخالف اند، چه در داخل و چه در خارج .
اجتناب ناپذير بودن بعضي خلافها در حكومت
در شرايط فعلي ، ما بايد وحدتمان را حفظ كنيم تا تمام كارها درست شود. البته دريك كشوري كه تازه مي خواهد احكام اسلام را پياده كند و داراي چهل ميليون جمعيت وبا آن وسعت است ، نمي شود يكدفعه كارها درست بشود و هيچ خلافي واقع نگردد، درزمان خود پيامبر و حضرت امير هم خلاف واقع مي شد. بايد جهات مثبت را نگاه كرد، نه جهات منفي را. و ما نبايد توقع داشته باشيم كه صبح كنيم در حالي كه همه چيز سرجاي خودش باشد. در زمان حضرت صاحب - سلام الله عليه - هم كه ايشان با تمام قدرت مي خواهند عدل را اجرا نمايند، با اين ترتيب نمي شود كه هيچ كس حتي خلاف پنهاني هم نكند. و بالاخره همانها هم كه مخالف هستند حضرت صاحب را شهيد مي كنند. (1) ودر روايات ، قريب به اين معنا دارد كه بعضي فقهاي عصر با ايشان مخالفت مي كنند. پس اين طور نيست كه خلاف فلان قاضي يا فلان فرماندار و اصولا بعضي جهات منفي ،خطري باشد. در زمان حضرت امير هم قاضي اش و فرماندارش خلاف مي كرده است ،اين اجتناب ناپذير است .
الان اسلام در دست ماست و روحانيون از همه بيشتر مسئوليت دارند، زيرا مردم دنبال آنها حركت مي كنند. در اين شرايط وقتي كه شما مشكلات و فعاليتها را روي هم حساب كنيد، خواهيد ديد كه در كنار اين مشكلات و فعاليتها كسي تقصير ندارد ونمي خواهد اسلام و احكام اسلام را از بين ببرد. گرفتاري زياد است ، گرفتاري جنگ ،گرفتاري خرابيها، گرفتاري آوارگان از همه اطراف . و بالاخره كارهايي كه در اين مدت براي فقرا و مستضعفين انجام شده است قابل مقايسه با سابق نيست . البته شكي نيست كه خلاف هم هست ، ولي اين طور نيست كه با اين خلافها ما لطمه اساسي ببينيم ، بلكه ازاينكه ما اختلاف داشته باشيم لطمه مي بينيم .
لزوم تحمل آراي اجتهادي مجتهدان
اگر بنا باشد دولت نتواند كاري انجام بدهد و مجلس نتواند كاري انجام بدهد، ما لطمه ديده و كارها زمين مي ماند. اين طور نيست كه يكي بهتر از اينها پيدا بشود كه بهتر بتوانداداره كند. هر كدام از اينها در جاي خودشان آن قدري كه زحمت كشيده اند، با اخلاص بوده است . و آنها كه مشغول كارند انسانهاي مخلصي هستند، البته ممكن است داخل آنهاافراد بدي هم باشند.
مسئله ديگر اينكه ممكن است برداشتهاي اشخاص با ما مخالف باشد و ما باب اجتهادرا نمي توانيم ببنديم . هميشه اجتهاد بوده ، هست و خواهد بود، و حال آنكه مسائلي كه امروز پيش آمده است با مسائل سابق خيلي فرق مي كند. و برداشتها از احكام اسلام مختلف است . ما نبايد بر سر برداشتها دعوا بكنيم . و حاصل اينكه شما جامعه مدرسين محترم ، بايد دنبال اين باشيد كه اگر كسي نزد شما آمد و كارشكني كرد، تحت تاثير واقع نشويد، و ملاحظه كنيد كه مشكلات چيست . و اگر بخواهيم به حرف يك دسته كه مثلادر مجلس هستند بگوييم اين دولت نه ، اين رئيس مجلس يا اين نخست وزير يا اين رئيس جمهور نه ، چه خواهد شد؟ و اصولا ما افرادي را داريم كه از عالم غيب بيايند وكارها را آن طوري كه مطابق ميل ماست ، صددرصد انجام بدهند؟! اين در تمام دنيا پيدانمي شود. و وضع ما جوري است كه اگر بخواهيم آن را به هم زنيم صدمه مي خوريم ،يعني جمهوري اسلامي صدمه مي خورد. من عقيده ام بر اين است كه هيچ كدام از افرادي كه آنها را مي شناسم نمي خواهند كار خلافي انجام بدهند، منتها گاهي تشخيص ناقص است . و شما آقايان پشتيباني و هدايت كنيد، چرا كه پشتيباني شما موثر است . و مابايدموارد مثبت را رو به اثبات بيشتر و موارد منفي را كم كنيم . اگر خداي نخواسته ، بين جامعه مدرسين با دولت يا جامعه با مجلس يا مجلس با دولت اختلاف پيدا بشود، شكست مي خوريم . اما اگر همه با هم باشيم ، همان طور كه تا به حال بوده ايم ، و شما در تبليغات ووعاظ در منابر و علما در مساجد مردم را دعوت به وحدت كنند، اين جمهوري باقي مي ماند و امور بتدريج درست مي شود. ما هم ميل داريم كه احكام اسلام صددرصد اجراشود، ولي اين طور نيست كه كسي قدرت داشته باشد و نكند. بايد قدرت دولت و حجم كار آنها را ببينيم چقدر است ، و بسنجيم كه اگر من جاي او باشم چه مي توانم بكنم ، اگرنخست وزير را برداريم ، جنابعالي را نخست وزير بكنيم چقدر مي توانيد كار بكنيد؟حساب كار را با حساب قدرت بايد بسنجيد و مسائل را بايد دوستانه حل نمود. اين نظري است كه من از اول داشته و دارم و بعد از اين هم خواهم داشت .
خيرخواه باشيم نه انتقامجو
بنابراين ، اميدوارم همان طور كه شما آقايان با انقلاب بوده ايد، انقلاب رابرپا كرده ايد، همين طور به پيش برويد و نصيحت كنيد. مسئله نصيحت يك مسئله است ،انتقامگيري مسئله ديگر. براي مردم و دولت و مسئولين و مجلس بايد ناصح بود، نه مقابله كرد. زيرا اگر شما با من و من با شما مقابله كنيم ، غير از اينكه ديگران سوءاستفاده كنندچيزي به دست نمي آيد. شما ببينيد خارجيها يك كلمه را مي گيرند و چيزي از توي آن بيرون مي آورند كه بر ما غلبه كنند، مثلا مي گويند: "ايراني ها ادعا مي كنند ما باگروگانگيري مخالفيم ، اما چون اينها ضد امريكا هستند اين حرف معنا ندارد". و ديديدكه امريكا در همين قضيه گروگانگيري كه گرفتار شده است چقدر به اين طرف و آن طرف متوسل شده است . از اول هياهو به راه انداختند كه ما دخالت نظامي مي كنيم ، بعدارئيس جمهور امريكا به التماس و گدايي و دريوزگي افتاده است و به اين طرف و آن طرف مي زند كه مسئله را حل كند ولي نتوانست . و عده اي از آن طرف ايستاده ومي گويند: "بايد به شرايط ما عمل شود" و ما بايد خيلي مواظب باشيم ؛ غير از اينكه ما را ازداخل بپوسانند كار ديگري نمي توانند بكنند.
مطلب ديگري كه كرارا عرض كرده ام ، مسئله تدريس و فقه است كه هر چه مي توانيدآن را تقويت كنيد. اسلام با فقه و احكام فقه باقي مانده است ، بايد عده اي كارها را انجام داده و عده اي هم مشغول بحث و درس بشوند. خداوند همه شما را حفظ و سلامت فرمايد.
والسلام عليكم و رحمه الله
پانویس :
1- بحارالانوار، ج 52، ص 345، ح 91 و ص 389، ح 207.
بزرگتر