عنوان : شهادت شش تن از اعضاي بيت آقاي حكيم در عراق
نوع : پيام
تاریخ شمسی : 28 خرداد 1362
تاریخ قمری : 6 رمضان 1403
مکان : تهران ، جماران
مخاطب : ملت ايران و عراق
جلد : 17
متن :
بسم الله الرحمن الرحيم
انا لله و انا اليه راجعون
خبر بسيار اسف انگيز و حيرتبار شهادت شش شخصيت از بيت مرحوم آيت الله حكيم - رحمه الله عليه - به دست جنايتكار ددمنش دهر، صدام عفلقي با كيفيتي كه توسطفرزند برومند ايشان جناب حجت الاسلام سيد محمد باقر حكيم - حفظه الله تعالي -گزارش دادند، هر انسان با وجداني را كه از فطرت انساني منحرف نشده است متاسف وناراحت مي كند. ما در عصري زندگي مي كنيم كه مقدرات ملتهاي در بند مظلوم ، به دست مشتي جنايت پيشه كه خوي سبعيت بر آنان غالب است مي باشد. دنيا در عصر ما وعصرهايي نظير آن مبتلا به حكومتهايي بوده است كه جز قانون جنگل در آن حكومت نمي كند. ما در عصري هستيم كه جنايتكاران به جاي توبيخ و تاديب ، تحسين و تاييدمي شوند. ما در عصري به سر مي بريم كه سازمانهاي به اصطلاح حقوق بشر، نگهبان منافع ظالمانه ابرجنايتكاران و مدافع ستمكاري آنان و بستگان آنان هستند. ما در منطقه اي به زندگي مرگبار خود ادامه مي دهيم كه اكثر حكام آن چشم و گوش بسته تحت فرمان امريكا، به جنايات اسرائيل و حزب بعث عراق مشروعيت مي دهند و در هدم اسلام وقرآن كريم كوشش مي كنند. ما در محيطي گذران مي كنيم كه مظلومان كه جرمي جز دفاع از حق ندارند زير چكمه ستمگران خرد مي شوند و آخوندهاي كثيف درباري به اين اعمال وجهه اسلامي مي دهند. ما و دنياي مسيحيت در عصري هستيم كه پاپ ، رهبركاتوليكها به جاي آنكه امريكا را در جناياتي كه به بشريت مي كند، محكوم كند و پيروانخود را به مقابله با ظالمان برانگيزد، از امريكا پشتيباني مي كند و به ستمكاران ديگرتوصيه همكاري با آن را مي كند. اكنون در اين دنياي مسموم كه نفس كشيدن در آن مرگ تدريجي است ، تكليف ملتهاي در بند اين ابرقدرتها و انگلهاي آنان چيست ؟ بايدبنشينند و اين صحنه هاي جنايت بار را تماشا كنند و با سكوت مجال دهند كه دنيا در آتش بسوزد؟ آيا روحانيون ، نويسندگان ، گويندگان ، روشنفكران ، متفكران از هر ملت ومذهب كه هستند، در اين زمان تكليفي انساني ، مذهبي ، ملي و اخلاقي ندارند و بايد نقش تماشاگر را در كشورهاي خود ايفا كنند؟ و يا آنكه بايد اين سران و سردمداران با گفتار ونوشتار خود، ملتهاي مظلوم دربند را بسيج كنند تا ستمگران را از صحنه خارج نمايند وحكومت را به دست مستضعفان بسپارند، چونان كه در ايران با همت ملت بزرگوار شد.آيا در منطقه قدرتي به پايه قدرت رژيم ظالمانه شاهنشاهي و ستمشاهي بود و ملتي همچون اين ملت مظلوم دربند بود؟ و ديديد كه با دست خالي و ايثار جان و توان درمدت كوتاهي از بندها رها و ستمگران و دزدان را يا در بند كشيدند و يا بيرون راندند.محرومان و ستمديدگان تاريخ بايد خود برخيزند و انتظار نكشند كه ستمكاران آنان را ازبند نجات دهند.
اينجانب اين مصيبت بزرگ را كه بر بيت معظم حكيم وارد شده است و شش تن ازفرزندان پيامبر عظيم الشان مظلومان را به دست دژخيمان صدام با آن وضع فجيع و رقتباربه شهادت رساندند، به اجداد بزرگ آنان و به اسلام بزرگ و مسلمانان متعهد جهان و به ملت ايران و عراق تسليت مي دهم .
بايد ملت عراق بدانند كه قضيه مربوط به بيت معظم حكيم نيست . اينان كه با آن شكنجه ها شهيد شدند، در راه اسلام عزيز و مصالح ملت عراق به شهادت رسيدند و به لقاالله در جوار اجداد معظمشان محشورند. لكن مسئله مهم ، اسلام است كه اگر به اين ملحد مخالف بالذات با اسلام مهلت داده شود، اسلام بزرگ و ملت عزيز عراق را در زيرچكمه دژخيمان جنايتكارش خرد خواهد كرد و به حرث و نسل ملت عراق بس نخواهدكرد. ارتش عراق كه از همان ملت هستند و فرزندان همان آب و خاك هستند تا كيتحمل اينگونه ننگها را كه اين جنايتكار مي كند، مي نمايند؟ و عجب آن است كه خيرخواهان منطقه به گمان خود براي اصلاح بين حزب بعث و دولت ايران دامن به كمرزده اند و فعاليت مي نمايند، غافل از آنكه اصلاح با اين پلنگ تيزدندان ، ستمكاري بود برمستمندان و اسلام و مسلمين و غافل از آنكه اين شخص كه به واسطه شكست در جنگ و از دست دادن همه چيز خود آنچنان ديوانه شده است كه به هيچ قراردادي پايبند نيست و ملت ايران با آنهمه رنج و درد كه از اين دژخيم ديده اند به هيچ وجه به اصلاح تن درنمي دهند و اسلام عزيز اجازت نخواهد داد كه با اسم اصلاح ، به ملتهاي مظلوم ، ستمهاي فوق طاقت تحميل شود.
بار ديگر اين مصيبت بزرگ را به همه مسلمانان بخصوص خاندان معظم حكيم وجناب حجت الاسلام آقاي سيد محمد باقر حكيم تسليت عرض مي نمايم . والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته .
6 رمضان المبارك 1403 / 28/3/1362
روح الله الموسوي الخميني
پانویس :
بزرگتر