27 ژانویه
سازش آمریکا با مردم ستمدیده ویتنام (1973م)
امریکا در دهه 1950م مداخله در امور منطقه هند و چین(جنوب شرقی آسیا) را آغاز کرد و مانع اجرای توافق‌های بین‌المللی درباره وحدت ویتنام شمالی و جنوبی شد.
در اوایل دهه 1960م، عملیات چریک‌های کمونیست که به ویتْ‌کُنگْ شهرت داشتند افزایش یافت و دولت ویتنام جنوبی برای مبارزه با این چریک‌های کمونیست، از امریکا استمداد کرد.
اعزام نظامیان امریکا به ویتنام از سال 1962م و در دوران حکومت کِنِدی آغاز شد، ولی جانسون، رئیس جمهور بعدی ایالات متحده، بامداخله مستقیم در جنگ‌های داخلی ویتنام در 4 اوت 1964م، امریکا را درگیر جنگی فرسایشی کرد که قریب 9 سال به طول انجامید و تلفات سنگینی برای این کشور به بار آورد.
به موجب آمارهای رسمی، تعداد سربازان امریکایی که طی 9 سال از اوت 1964 تا اواسط 1973م، در ویتنام جنگیدند نزدیک به 9 میلیون نفر بودند.
در این جنگ، هواپیماهای امریکایی در وسیع‌ترین عملیات هوایی پس از جنگ جهانی دوم، چندین میلیون تن بمب بر روی مردم ویتنام ریختند.
برای شناخت ابعاد این تهاجم غیر انسانی کافی است بدانیم، امریکا، تنها از فوریه 1965 تا ژوئیه 1968م، (ظرف 30ماه)، بیش از 107 هزار حمله هوایی به ویتنام ترتیب داد و بیش از 5/2 میلیون تن بمب بر سر مردم بی دفاع این کشور ریخت و صدها هزار نفر را به خاک و خون کشید.
قدرت تخریبی بمب‌هایی که در جنگ ویتنام به کار می‌رفت، دو برابر قدرت تخریبی بمب‌هایی بود که در جنگ جهانی دوم علیه آلمان استفاده شد.
(تصویر؛ آمریکائی‌ها در حال کشیدن جسد یک ویتنامی)
در اواخر این جنگ فرسایشی که سیل اجساد سربازان امریکایی به کشورشان باز می‌گشت، نارضایتی را در میان مردم امریکا گسترش می‌داد ولی اثری از تسلیم مردم ویتنام دیده نمی‌شد.
در نهایت با انتخاب ریچارد نیکسون به ریاست جمهوری امریکا، وی که با وعده انتخابی خود برای «پایان جنگ» به این مقام رسیده بود، جنگ ویتنام را با تحمل شکستی خفت‌بار خاتمه داد.
این اولین جنگی بود که امریکا در آن شکست می‌خورد.
ولی مردم امریکا، که به حقانیت خود در این جنگ باور نداشتند، از اینکه به هر قیمتی از این مخمصه جنگ رهایی یافته‌اند راضی بودند.
با امضای قرارداد صلح میان ویتنام و امریکا در فرانسه، نیروهای امریکایی از این کشور خارج شدند و در 29 مارس 1973م، آخرین سربازان متجاوز نیز ویتنام را ترک کردند.