4 ربیع الثانی
وقوع غزوه غابه (6 ق)
"عُیینة بن حِصن" که از مشرکان و زورمداران اطراف مدینه منوره بود، در شب چهارم ربیع‌الثّانی سال ششم قمری در رأس یک گره چهل نفری از مشرکان به شتران پیامبر (ص) که در مکانی به نام "غابه " نگهداری و چرا داده می‌‌شدند، هجوم آورد و پس از کشتن فرزندی از "ابوذر" و فراری دادن سایر ساکنان آن مکان، شتران را غارت کرد.
ابوذر، خبر ناگوار تهاجم عیینة بن حِصن را در همان شب به پیامبر (ص) رسانید و پیامبر (ص) در بامداد آن روز برای گوشمالی دادن این گردنکش صحرای عربستان، با تعدادی از یارانش عازم آن ناحیه گردید.
آن حضرت، برای "مقداد بن عمرو" پرچمی بست و وی را به فرماندهی رزمندگان برگزید.
پس از مقداد، دیگران را به یاری وی اعزام کرد و خود آن حضرت نیز به سوی آنان رهسپار شد.
مقداد، در زمینی به نام "هیقا" ( یا هیفا) که در یک میلی چاه مطلب قرار دارد، به سپاه دشمن رسید و با آنان درگیر شد.
دشمنان در برابر سربازان اسلام ایستادگی کرده و به نبرد پرداختند و یک تن از رزمندگان اسلام، به نام "مُحرز بن نضله" را به شهادت رسانیدند و از مشرکان، نیز چهار نفر کشته شدند، که یکی از آنان، "حبیب پسر عیینه" بود.
پیامبر اکرم (ص) نیز به سپاهیان و سربازان خود در سرزمین "ذی قرد" در نزدیکی‌‌های "غابه" ملحق شد.
در این غزوه تعداد پانصد و یا هفتصد نفر از مسلمانان حضور پیدا کرده و موجب رعب و وحشت دشمن سرکش شدند.
در ایّامی که رسول خدا (ص) از مدینه بیرون بودند، "عثمان بن اّم‌مکتوم"، جانشین وی در مدینه بود و "سعد بن عباده" با سیصد تن از مبارزان قبیله‌اش، حفاظت و حراست مدینه را بر عهده داشتند.
شایان ذکر است ، هنگامی که رسول خدا (ص) و مسلمانان به مدینه برگشتند، دیدند برادرزاده عُیینه، یکی از شتران شیرده رسول خدا (ص)، به نام "سمراء" را برگردانید و در نزدیکی درِ خانه آن حضرت ایستاده و منتظر پیامبر)ص( است.
پیامبر (ص) از جوانمردی وی اظهار خرسندی کرد و به وی جوایزی بخشید.
(1)
1- المغازی، ج 1، ص 537