2- ترور سیدعبداللَّه بهبهانی (1289ش)
سیدعبداللَّه بهبهانی در نجف به دنیا آمد و تحت توجّهات پدر فاضلش، سید اسماعیل مجتهد بهبهانی، تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و همانند شیخ فضلالله نوری از حلقه درس میرزای شیرازی بهره برد.
(تصویر؛ آیتالله بهبهانی)
بهبهانی با آغاز نهضت عدالتخانه در کنار شیخ فضلالله نوری و سیدمحمد طباطبایی، هدایت مردم را به عهده داشت و در این راه زحمات فراوانی را متحمل شد.
اما بصیرت و هوشمندی شیخ فضلالله در درک فتنه منورالفکران وابسته بیش از آن دو بود.
هنگامی که شیخ فضلالله نوری در سال 1287، در جوار حرم حضرت عبدالعظیم حسنی به بست نشست تا از انحراف مشروطیت جلوگیری کند، بهبهانی و طباطبائی با شیخ فضلالله نوری همراهی نکردند.
پس از بر دار رفتن شیخ فضلالله نوری، بهبهانی، بیش از پیش حقیقت فتنهجوئی منورالفکران را دریافت و کوشید آنها را مهار کند.
سرانجام با نقشه سید حسن تقیزاده از منورالفکران وابسته به انگلیس در 24 تیرماه 1289 ش برابر با نهم رجب 1328 ق، این روحانی مجاهد با شلیک سه گلوله، در خانهاش به شهادت رسید و پیکر مطهر او را در نجف به خاک سپردند.