شهید سیدعلی اندرزگو در رمضان سال 1318 ش در تهران به دنیا آمد.
سختی معیشت، او را به کار گمارد، ولی در همان حال به علوم دینی روی آورد و دروس فقه و اصول را طی کرد.
در نوجوانی با شهید نواب صفوی آشنا شد.
در قیام 15 خرداد، به عرصه مبارزه گام نهاد و مورد تعقیب ساواک قرار گرفت و دستگیر شد.
اما در زیر شکنجه‌ها، لب به سخن نگشود تا آزاد شد.
از آن پس وارد شاخه نظامی هیئت مؤتلفه اسلامی شد و در اولین اقدام، در اعدام انقلابی حسنعلی منصور، عامل تصویب کاپیتولاسیون و تبعید امام خمینی(ره) همکاری نمود.
در عملیات اعدام منصور بیشتر از 19 سال نداشت، اما نقش مهمی ایفا کرد.
از آن پس، مجبور بود با نام‌ها و چهره‌های مختلفی آشکار گردیده و دائماً جابجا شود.
وی نقش مهمی در وارد کردن اسلحه به ایران برای مبارزه مسلحانه با رژیم داشت و برای این منظور به کشورهای دیگری سفر می‌کرد.
ساواک پس از سال‌ها تعقیب و گریز، سرانجام با کنترل مکالمات تلفنی مناطق وسیعی از تهران، او را شناسایی نمود و دریافت که در 19 ماه مبارک رمضان مهمان یکی از دوستان خواهد بود.
محل، مورد محاصره قرار گرفت و شهید که راه فرار نمی‌دید، اسنادی را که همراه داشت بلعید تا به دست ساواک نیافتند.
دژخیمان رژیم پس از درگیری با وی، او را مجروح ساختند.
با این حال، می‌ترسیدند که اندرزگو، به خودش مواد منفجره بسته باشد.
این شهید والامقام سرانجام، طی این درگیری در دوم شهریور 1357 با زبان روزه در 39 سالگی شربت شهادت نوشید.
شهید اندرزگو قصد ترور شاه را داشت که شهادتش مانع انجام این نقشه گردید.