حمله نیروهای چند ملّیتی به عراق برای رهایی کویت (1369ش)
رژیم کویت، همانند دیگر سران مرتجع عرب، در طول جنگ تحمیلی کمک‌های مالی، سیاسی و نظامی شایانی به صدام کرد.
حضرت امام(ره) بارها با اشاره به خوی ددمنشی صدام، کویت و دیگر کشورهای حامی رژیم بعثی را به عدم همکاری با صدام فراخوانده و حتی تهاجم صدام به این کشورها را پیش‌بینی کرده بودند.
در یازدهم مرداد 1369، ارتش بعثی به کویت حمله کرد و با این بهانه که این کشور استان نوزدهم عراق است، ظرف چند ساعت کویت را اشغال کرد.
سپس با تهاجم به قلمرو پادشاهی آل سعود، بخش‌هایی از مرزهای شمال عربستان را نیز درنوردید.
به دنبال این اقدام، دولت‌های غربی، به خصوص آمریکا، تلاش وسیعی را برای محکومیت عراق و رهائی کویت، آغاز کردند.
با تلاش آمریکا، شورای امنیت سازمان ملل جواز تهاجم به عراق را برای کشورهای غربی صادر کرد.
نیروهای چند ملیتی، بامداد 26 دی ماه 1369 حمله گسترده خود را به ارتش بعثی آغاز کردند و ضمن عقب‌راندن نیروهای عراقی از کویت، به اسم مهار صدام محدودیت‌های سنگینی را علیه مردم بی‌دفاع عراق اعمال کردند.
با تضعیف قوای بعثی، شیعیان جنوب عراق فرصت را مغتنم شمرده و علیه رژیم قیام کردند، اما، کشورهای غربی که از قدرت گرفتن شیعیان بیمناک بودند، مجددا شرایطی را برای صدام مهیا ساختند تا این قیام را سرکوب کند.
در نتیجه این حوادث صدها هزار تن از مردم ستمدیده عراق، قتل عام شدند.