منافقین با حلقه زدن در اطراف بنی‌صدر وی را به تقابل بیشتر با انقلاب اسلامی سوق می‌دادند.
پس از آنکه حضرت امام(ره)، طی حکمی در 20 خرداد 1360، بنی صدر را از فرماندهی نیروهای مسلح عزل کردند، منافقین تقابل مسلحانه با ملت انقلابی را علنی ساختند.
در این میان نیروهای انقلابی خواستار سرعت عمل مجلس در عزل بنی صدر از ریاست‌جمهوری شدند و در روز 30 خرداد 1360 در بیرون مجلس تجمعی پرشور را تشکیل دادند.
در مقابل، منافقین و دیگر گروهک‌های ضدانقلاب، با ارعاب و تهدید برای ایجاد آشوب و جلوگیری از کار مجلس تدارک وسیعی دیدند و رسما اعلان مبارزه مسلحانه کردند.
در بعد از ظهر این روز آنها با اسلحه، چاقو، قمه و تیغ موکت‌بری به خیابان‌ها ریختند و ضمن تخریب اموال عمومی، به قتل و غارت و آشوب در تهران و شهرستان‌ها پرداختند.
کم کم نیروهای مردمی، سپاه و کمیته‌ها به مقابله با آشوبگران برخاستند که در این میان درگیری‌های متعددی روی داد.
سرانجام با مقاومت شدید انقلابیون، آشوبگران شکست خورده و متفرق شدند.
منافقین همه ساله در چنین روزی سعی دارند با اقدامات تبلیغاتی و بازخوانی شورش خود علیه ملت انقلابی ایران به خود روحیه بدهند.