5 جمادی الاول
درگذشت ابوعلی صیرفی کوفی(263 ق)
ابوعلی، حسن بن محمد بن سماعه کندی صیرفی، از علمای شیعه و از دانشمندان سخت کوش عصر خویش به شمار می آمد.
وی، از جهت اعتقادی، واقفی و از پیشوایان این گروه بود و در این راه تعصب ویژه ای نشان می داد.
واقفیه، دسته ای از شیعیان، بودند که پس از شهادت مظلومانه امام موسی کاظم(ع)، پیشوای هفتم شیعیان راه وقف را در پیش گرفته و امامت امام هشتم شیعیان، یعنی امام رضا(ع) را نپذیرفتند.
این ها در میان برخی از شیعیان مدتی طرفدار داشته و با گفتار و نوشتار خویش، آنان را در این راه نگه داشتند، ولیکن پس از مدتی، حقایق بر هوادارانشان آشکار گردید و بساط واقفیه برچیده شد و پیروان آن، به تدریج به مذهب حقه امامیه برگشته و مشمول هدایت های معنوی امامان معصوم(ع) شدند.
به هر روی، ابوعلی صیرفی با این که واقفی مذهب بود، با این حال مورد پذیرش رجال شناسان شیعه قرار گرفته است.
زیرا وی مردی فقیه، مورد وثوق و نویسنده ای ماهر بود.
ابوعلی صیرفی تعداد 30 کتاب تألیف کرد، که اسامی برخی از آن ها عبارت است از: کتاب القبله، کتاب الصّلاة، کتاب الصّوم، کتاب الشّراء و البیع، کتاب الفرائض، کتاب النکاح، کتاب الطلاق، کتاب الحیض، کتاب وفاة أبی عبدالله (علیه السّلام)، کتاب الطهور، کتاب السهو، کتاب المواقیف، کتاب الزهد، کتاب البشارات، کتاب الدلائل، کتاب العبادات و کتاب الغیبة.
سرانجام در پنجم جمادی الاولی، سال 263 هجری قمری، مصادف با سومین سال امامت و غیبت صغرای امام زمان(ع)، در کوفه وفات یافت و ابراهیم بن محمد علوی بر وی نماز گزارد و در جعفی مدفون گردید.
(1)
1- رجال ابن داوود، ص 239 و معجم رجال الحدیث (آیت الله خویی)، ج6، ص 127