رحلت میرزا مهدی آشتیانی (1332 ش)
میرزا مهدی آشتیانی، حکیم، عارف و دانشمند بزرگ شیعه، نوه دختری میرزا محمد حسن آشتیانی -نماینده میرزای شیرازی- در تهران بود.
وی در حدود سال 1266 ش (1306 ق) در تهران متولد شد.
پدرش میرزا جعفر ملقب به میرزا کوچک از شاگردان آقا محمدرضا حکیم قمشه‌ای بود.
میرزا مهدی، پس از فراگیری مقدمات، خارج فقه و اصول را نزد شیخ فضل‌اللَّه نوری و آقا سیدعبدالکریم مدرس آموخت.
سپس به تدریس فلسفه و عرفان در مدرسه شهید مطهری(سپهسالار سابق) پرداخت و شاگردان فرهیخته‌ای تربیت نمود که میرزا ابوالحسن شعرانی، سیدجلال آشتیانی، مهدی حائری یزدی، دکتر عبدالجواد فلاطوری، دکتر محمدابراهیم آیتی، بدیع الزمان فروزانفر و.
.
.
از آن جمله‌اند.
میرزا مهدی در سال 1325ش به دعوت فضلا و طلاب قم به این شهر مهاجرت کرد.
از این عالم آثاری بر جا مانده که حاشیه شرح منظومه منطق و حکمت، اساس التوحید درباره قاعده "الواحد" در وحدت وجود از آن جمله است.
وی سرانجام در دوم اردیبهشت 1332ش برابر با نهم شعبان 1372ق در 66 سالگی درگذشت و در حرم حضرت معصومه(س) مدفون گردید.