احکام شرعی - احکام زکات/ - نیت زکات - تطابق با فتوای آیت الله العظمی بهجت

1957 - انسان باید زکات را به قصد قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد ( و اگر غير زكات هم بر او واجب شده است ، در نيت معين كند كه آنچه رامي دهد زكات است ، ولي اگر هم زكات مال بر او واجب شده است و هم زكات فطره ،لازم نيست موقع ادا كردن نيت كند آنچه را مي دهد زكات مال است بلكه به نيت آنچه بر او واجب است بدهد از هر دو كافي است و اگر مثلا زكات گندم و جو بر اوواجب باشد، لازم نيست معين كند چيزي را كه مي دهد زكات گندم است يا جو.) و در نیت معین کند که آنچه را می دهد زکات مال است یا زکات فطره ، ولی اگر مثلا زکات گندم و جو بر او واجب باشد لازم نیست معین کند چیزی را که می دهد زکات گندم است یا زکات جو.

1958 - کسی که زکات چند مال بر او واجب شده اگر مقداری زکات بدهد و نیت هیچ کدام آنها را نکند، ( بلكه نيت كند كه زكات مي دهم ، كافي است .) چنانچه چیزی را که داده هم جنس یکی از آنها باشد زکات همان جنس حساب می شود، و اگر هم جنس هیچ کدام آنها نباشد به همه آنها قسمت می شود پس کسی که زکات چهل گوسفند و زکات پانزده مثقال طلا بر او واجب است اگرمثال یک گوسفند از بابت زکات بدهد و نیت هیچ کدام آنها را نکند زکات گوسفندحساب می شود ولی اگر مقداری نقره بدهد به زکاتی که برای گوسفند و طلا بدهکار است تقسیم می شود.

1959 - اگر کسی را وکیل کند که زکات مال او را بدهد چنانچه وکیل وقتی که زکات را به فقیر می دهد از طرف مالک نیت زکات کند کافی است .

1960 - اگر مالک یا وکیل او بدون قصد قربت زکات را به فقیر بدهد و پیش از آن که آن مال از بین برود خود مالک نیت زکات کند زکات حساب می شود.