هفتم - زیارت عاشورا
زیارت عاشورا
زيارت عاشوراء است بدان كه زيارات منقوله در روز عاشورا چند زيارت است و ما در اينجا به ملاحظه اختصار به ذكر دو زيارت اكتفا مي كنيم و در باب دوم در اعمال روز عاشورا نيز زيارتي نقل كرديم با مطالبي كه مناسب با اين مقام است و اما آن دو زيارت أول زيارت عاشوراء معروفه است كه خوانده مي شود از نزديك و دور و شرح آن چنانكه شيخ ابو جعفر طوسي در مصباح ذكر فرموده چنين است روايت كرده محمد بن اسمعيل بن بزيع از صالح بن عقبه از پدرش از حضرت امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود: هر كه زيارت كند حسين بن علي عليهما السلام را در روز دهم محرم تا آنكه نزد قبر آن حضرت گريان شود ملاقات كند خدا را در روز قيامت با ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد كه ثواب آنها مثل ثواب كسي باشد كه حج و عمره و جهاد كند در خدمت رسول خدا صلي الله عليه و آله و ائمه طاهرين عليهم السلام راوي گفت گفتم فدايت شوم چه ثواب است از براي كسي كه بوده باشد در شهرهاي دور از كربلا و ممكن نباشد او را رفتن بسوي قبر آن حضرت در مثل اين روز فرمود هر گاه چنين باشد بيرون رود بسوي صحرا يا بالا رود بر بام بلندي در خانه خود و اشاره كند بسوي آن حضرت به سلام و جهد كند در نفرين كردن بر قاتلين آن حضرت و بعد از آن دو ركعت نماز كند و بكند اين كار را در اوايل روز پيش از زوال آفتاب پس ندبه كند بر حسين عليه السلام و بگريد بر او و امر كند كساني را كه در خانه اش هستند هر گاه از ايشان تقيه نمي كند به گريستن بر آن حضرت و برپا دارد در خانه خود مصيبتي به اظهار كردن جزع بر آن حضرت و تعزيت بگويند يكديگر را به مصيبت ايشان به حسين عليه السلام و من ضامنم براي ايشان بر خدا هرگاه بياورند اين عمل را جميع آن ثوابها را گفتم فداي تو شوم ضامن مي شوي اين ثوابها را براي ايشان و كفيل مي شوي اين ثوابها را فرمود كه بلي من ضامنم و كفيلم از براي كسي كه اين عمل را بجا آورد گفتم كه چگونه يكديگر را تعزيت بگويند فرمود كه مي گويند أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ عليه السلام وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ يعني بزرگ فرمايد خداوند اجرهاي ما را به مصيبت ما به حسين عليه السلام و قرار دهد ما و شما را از خواهندگان خون او با ولي او امام مهدي از آل محمد عليهم السلام و اگر بتواني كه بيرون نروي آن روز را در پي حاجتي چنان كن زيرا كه آن روز نحسي است كه برآورده نمي شود در آن حاجت مؤمن و اگر برآورده شود مبارك نخواهد بود از براي او و نخواهد ديد در آن خيري و رشدي و ذخيره نكند البته هيچيك از شما براي منزلش در آن روز چيزي را پس هر كه ذخيره كند در آن روز چيزي را بركت نخواهد ديد در آن چيزي كه ذخيره نموده و مبارك نخواهد بود از براي او در اهلش كه ذخيره براي آنها نهاده پس هر گاه بجا آوردند اين عمل را بنويسد حق تعالي براي ايشان ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد كه همه را با رسول خدا صلي الله عليه و آله كرده باشد و از براي او است مزد و ثواب مصيبت هر پيغمبري و رسولي و وصي و صديق و شهيدي كه مرده باشد يا كشته شده باشد از زماني كه خلق فرموده حق تعالي دنيا را تا زماني كه بپاي شود قيامت صالح بن عقبه و سيف بن عميره گفته اند كه گفت علقمه بن محمد حضرمي كه گفتم به حضرت باقر عليه السلام كه تعليم بفرما مرا دعايي كه بخوانم آن را در اين روز هر گاه زيارت كنم آن جناب را از نزديك و دعايي كه بخوانم آن را هر گاه زيارت نكنم او را از نزديك و بخواهم اشاره كنم به سلام بسوي او از شهرهاي دور و از خانه ام فرمود به من اي علقمه هر گاه تو بجا آوردي آن دو ركعت نماز را بعد از آنكه اشاره كني بسوي آن حضرت به سلام پس بگو در وقت اشاره به آن حضرت بعد از گفتن تكبير اين قول را (يعني زيارت آتيه را) پس به درستي كه تو هر گاه گفتي اين قول را به تحقيق كه دعا كرده اي به آن چيزي كه دعا مي كند به آن زائران آن حضرت از ملائكه و بنويسد خداوند از براي تو صد هزار هزار درجه و بوده باشي مثل كسي كه شهيد شده باشد با امام حسين عليه السلام تا مشاركت كني ايشان را در درجات ايشان و شناخته نشوي مگر در جمله شهيداني كه شهيد شده اند با آن حضرت و نوشته شود براي تو ثواب زيارت هر پيغمبري و رسولي و ثواب زيارت هر كه زيارت كرده حسين عليه السلام را از روزي كه شهيد شده است سلام خدا بر آن حضرت و بر اهل بيتش مي گويي
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ
سلام بر تو ای ابا عبداللّه سلام بر تو ای فرزند رسول خدا سلام بر تو
يا خِيَرَةَ اللَّهِ وَابْنَ خِيَرَتِهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، وَابْنَ سَيِّدِ
ای برگزیده خدا و فرزند برگزیده اش سلام بر تو ای فرزند امیر مؤمنان و فرزند آقای
الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا
اوصیاء سلام بر تو ای فرزند فاطمه بانوی زنان جهانیان سلام بر تو ای که خدا خونخواهیش کندو فرزند چنین کسی و
ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَي الْأَرْواحِ الَّتي
ای کشته ای که انتقام کشته گانت نگرفتی سلام بر تو و بر روانهائی که فرود آمدند به آستانت
بر شما
حَلَّتْ بِفِنآئِكَ، عَلَيْكُمْ مِنّي جَميعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ،
همگی از جانب من سلام خدا باد همیشه تا من برجایم و برجا است شب و روز ای
يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصيبَةُ بِكَ عَلَيْنا، وَعَلي
ابا عبداللّه براستی بزرگ شد سوگواری تو و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما و بر
جَميعِ اَهْلِ الْإِسْلامِ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصيبَتُكَ فِي السَّمواتِ، عَلي
همه اهل اسلام و گران و عظیم گشت مصیبت تو در آسمانها بر
جَميعِ اَهْلِ السَّمواتِ، فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ
همه اهل آسمانها پس خدا لعنت کند مردمی را که ریختند شالوده ستم و بیدادگری
عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ، وَاَزالَتْكُمْ عَنْ
را بر شما خاندان و خدا لعنت کند مردمی را که کنار زدند شما را از مقام مخصوصتان و دور کردند شما را از
مَراتِبِكُمُ الَّتي رَتَّبَكُمُ اللَّهُ فيها، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ، وَلَعَنَ اللَّهُ
آن مرتبه هائی که خداوند آن رتبه ها را به شما داده بود و خدا لعنت کند مردمی که شما را کشتند و خدا لعنت کند
الْمُمَهِّدينَ لَهُمْ بِالتَّمْكينِ مِنْ قِتالِكُمْ، بَرِئْتُ اِلَي اللَّهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ
آنانکه تهیه اسباب کردند برای کشندگان شما تا آنها توانستند با شما بجنگند بیزاری جویم بسوی خدا و بسوی شما
وَمِنْ اَشْياعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ وَاَوْلِيآئِهِم، يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، اِنّي سِلْمٌ لِمَنْ
از ایشان و از پیروان و دنبال روندگانشان و دوستانشان ای اباعبداللّه من تسلیمم و در صلحم
سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ اِلي يَوْمِ الْقِيامَةِ، وَلَعَنَ اللَّهُ آلَ زِيادٍ
با کسی که با شما در صلح است و در جنگم با هر کس که با شما در جنگ است تا روز قیامت و خدا لعنت کند خاندان زیاد
وَآلَ مَرْوانَ، وَلَعَنَ اللَّهُ بَني اُمَيَّةَ قاطِبَةً، وَلَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجانَةَ، وَلَعَنَ
و خاندان مروان را و خدا لعنت کند بنی امیه را همگی و خدا لعنت کند فرزند مرجانه (ابن زیاد) را و
اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ، وَلَعَنَ اللَّهُ شِمْراً، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ
خدا لعنت کند عمر بن سعد را و خدا لعنت کند شمر را و خدا لعنت کند مردمی را که اسبها را زین کردند و دهنه زدند
وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ، بِاَبي اَنْتَ وَاُمّي لَقَدْ عَظُمَ مُصابي بِكَ، فَاَسْئَلُ اللَّهَ
و به راه افتادند برای پیکار با تو پدر و مادرم بفدایت که براستی بزرگ شد مصیبت تو بر من پس می خواهم از
الَّذي اَكْرَمَ مَقامَكَ وَاَكْرَمَني بِكَ اَنْ يَرْزُقَني طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِمامٍ
آن خدائی که گرامی داشت مقام تو را و گرامی داشت مرا بخاطر تو که روزیم گرداند خونخواهی تو را در رکاب آن امام
مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ، صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، اَللّهُمَّ اجْعَلْني
یاری شده از خاندان محمد صلی اللّه علیه و آله خدایا قرار ده مرا
عِنْدَكَ وَجيهاً بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، يا اَبا
نزد خودت آبرومند بوسیله حسین علیه السلام در دنیا و آخرت ای ابا
عَبْدِاللَّهِ اِنّي اَتَقَرَّبُ اِلي اللَّهِ وَاِلي رَسُولِهِ، وَاِلي اميرِالْمُؤْمِنينَ، وَ اِلي فاطِمَةَ
عبداللّه من تقرب جویم به درگاه خدا و پیشگاه رسولش و امیرالمؤمنین و فاطمه
وَاِلَي الْحَسَنِ، وَاِلَيْكَ بِمُوالاتِكَ، وَبِالْبَرآئَةِ مِمَّنْ قاتَلَكَ وَ
و حسن و شما بوسیله دوستی تو و بوسیله بیزاری از کسی که با تو مقاتله کرد و
نَصَبَ لَكَ الْحَرْبَ، وَ بِالْبَرائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ
جنگ با تو را برپا کرد و به بیزاری جستن از کسی که شالوده ستم و ظلم
عَلَيْكُمْ، وَاَبْرَءُ اِلَي اللَّهِ وَ اِلي رَسُولِهِ مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِكَ، وَبَني
بر شما را ریخت و بیزاری جویم بسوی خدا و بسوی رسولش از کسی که پی ریزی کرد شالوده این کار را و پایه گذاری کرد
عَلَيْهِ بُنْيانَهُ، وَجَري في ظُلْمِهِ، وَجَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَعلي اَشْياعِكُمْ، بَرِئْتُ
بر آن بنیانش را و دنبال کرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پیروان شما بیزاری جویم
اِلَي اللَّهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، وَاَتَقَرَّبُ اِلَي اللَّهِ، ثُمَّ اِلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُمْ وَمُوالاةِ
بدرگاه خدا و به پیشگاه شما از ایشان و تقرب جویم بسوی خدا سپس بشما بوسیله دوستیتان و دوستی
وَلِيِّكُمْ، وَبِالْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِكُمْ وَالنَّاصِبينَ لَكُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَرآئَةِ
دوستان شماو به بیزاری از دشمنانتان و برپا کنندگان (و آتش افروزان) جنگ با شما و به بیزاری
مِنْ اَشْياعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ، اِنّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ
از یاران و پیروانشان من در صلح و سازشم با کسی که با شما در صلح است و در جنگم با کسی که با شما
حارَبَكُمْ، وَوَلِيٌّ لِمَنْ والاكُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداكُمْ، فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذي
در جنگ است و دوستم با کسی که شما را دوست دارد و دشمنم با کسی که شما را دشمن دارد و درخواست کنم از خدائی که
اَكْرَمَني بِمَعْرِفَتِكُمْ، وَمَعْرِفَةِ اَوْلِيآئِكُمْ، وَرَزَقَنِي الْبَرآئَةَ مِنْ اَعْدآئِكُمْ،
مرا گرامی داشت بوسیله معرفت شما و معرفت دوستانتان و روزیم کند بیزاری جستن از دشمنانتان را
اَنْ يَجْعَلَني مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، وَاَنْ يُثَبِّتَ لي عِنْدَكُمْ قَدَمَ
به اینکه قرار دهد مرا با شما در دنیا و آخرت و پابرجا دارد برای من در پیش شما گام
صِدْقٍ فِي الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، وَاَسْئَلُهُ اَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ
راست و درستی (و ثبات قدمی) در دنیا و آخرت و از او خواهم که برساند مرا به مقام پسندیده شما
عِنْدَ اللَّهِ، وَ اَنْ يَرْزُقَني طَلَبَ ثاري ، مَعَ اِمامٍ هُديً ظاهِرٍ ناطِقٍ بِالْحَقِ
در پیش خدا و روزیم کند خونخواهی شما را با امام راهنمای آشکار گویای به حق
مِنْكُمْ، وَاَسْئَلُ اللَّهَ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذي لَكُمْ عِنْدَهُ اَنْ يُعْطِيَني
که از شما (خاندان) است و از خدا خواهم به حق شما و بدان منزلتی که شما نزد او دارید که عطا کند
بِمُصابي بِكُمْ اَفْضَلَ ما يُعْطي مُصاباً بِمُصيبَتِهِ مُصيبَةً ما اَعْظَمَها
به من بوسیله مصیبتی که از ناحیه شما به من رسیده بهترین پاداشی را که می دهد به یک مصیبت زده از مصیبتی که دیده براستی چه
وَاَعْظَمَ رَزِيَّتَها فِي الْإِسْلامِ، وَفي جَميعِ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ، اَللّهُمَ
مصیبت بزرگی و چه داغ گرانی بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمین خدایا
اجْعَلْني في مَقامي هذا، مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ،
چنانم کن در اینجا که ایستاده ام از کسانی باشم که برسد بدو از ناحیه تو درود و رحمت و آمرزشی
اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمَماتي مَماتَ
خدایا قرار ده زندگیم را زندگی محمد و آل محمد و مرگم را مرگ
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، اَللّهُمَّ اِنَّ هذا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُو اُمَيَّةَ، وَابْنُ آكِلَةِ
محمد و آل محمد خدایا این روز روزی است که مبارک و میمون دانستند آنرا بنی امیه و پسر آن زن
الْأَكبادِ، اللَّعينُ ابْنُ اللَّعينِ عَلي لِسانِكَ وَلِسانِ نَبِيِّكَ، صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ
جگرخوار (معاویه) آن ملعون پسر ملعون (که لعن شده) بر زبان تو و زبان پیامبرت - که درود خدا بر او
وَآلِهِ، في كُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فيهِ نَبِيُّكَ، صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ
و آلش باد - در هر جا و هر مکانی که توقف کرد در آن مکان پیامبرت - صلی اللّه علیه و آله -
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَبا سُفْيانَ وَمُعوِيَةَ وَ يَزيدَ بْنَ مُعاوِيَةَ، عَلَيْهِمْ مِنْكَ
خدایا لعنت کن ابوسفیان و معاویه و یزید بن معاویه را که لعنت بر
اللَّعْنَةُ اَبَدَ الْأبِدينَ، وَهذا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ
ایشان باد از جانب تو برای همیشه و این روز روزی است که شادمان شدند به این روز دودمان زیاد و دودمان مروان بخاطر کشتنشان
الْحُسَيْنَ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ، اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَالْعَذابَ،
حضرت حسین صلوات اللّه علیه را خدایا پس چندین برابر کن بر آنها لعنت خود
اَللّهُمَّ اِنّي اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ في هذَاالْيَوْمِ، وَفي مَوْقِفي هذا،
و عذاب دردناک را خدایا من تقرب جویم بسوی تو در این روز و در این جائی که هستم
وَاَيَّامِ حَيوتي بِالْبَرآئَهِ مِنْهُمْ، وَاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ، وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ
و در تمام دوران زندگیم به بیزاری جستن از اینها و لعنت فرستادن بر ایشان و بوسیله دوست داشتن پیامبرت و خاندان
نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ اَلسَّلامُ.
پیامبرت که بر او و بر ایشان سلام باد
پس مي گوئي صد مرتبه:
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ
خدایا لعنت کن نخستین
ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلي ذلِكَ، اَللّهُمَ
ستمگری را که بزور گرفت حق محمد و آل محمد را و آخرین کسی که او را در این زور و ستم پیروی کرد خدایا
الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتي جاهَدَتِ الْحُسَيْنَ، وَشايَعَتْ وَبايَعَتْ وَتابَعَتْ
لعنت کن بر گروهی که پیکار کردند با حسین علیه السلام و همراهی کردند و پیمان بستند و از هم پیروی کردند
عَلي قَتْلِهِ، اَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً.
برای کشتن آن حضرت خدایا لعنت کن همه آنها را
پس مي گوئي صد مرتبه:
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا
سلام بر تو ای
اَبا عَبْدِ اللَّهِ، وَعَلَي الْأَرْواحِ الَّتي حَلَّتْ بِفِنآئِكَ، عَلَيْكَ مِنّي سَلامُ اللَّهِ
ابا عبداللّه و بر روانهائی که فرود آمدند به آستانت
بر تو از جانب من سلام خدا باد
اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي
همیشه تا من زنده ام و برپا است شب و روز و قرار ندهد این زیارت را خداوند آخرین بار
لِزِيارَتِكُمْ، اَلسَّلامُ عَلَي الْحُسَيْنِ، وَعَلي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلي
زیارت من از شما سلام بر حسین و بر علی بن الحسین و بر
اَوْلادِ الْحُسَيْنِ، وَعَلي اَصْحابِ الْحُسَيْنِ.
فرزندان حسین و بر اصحاب و یاران حسین
پس مي گوئي:
اَللّهُمَّ خُصَ
خدایا مخصوص گردان
اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّي ، وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً، ثُمَّ الثَّانِيَ وَالثَّالِثَ وَالرَّابِعَ،
نخستین ستمگر را به لعنت من و آغاز کن بدان لعن اولی را و سپس دومی و سومی و چهارمی را
اَللَّهُمَّ الْعَنْ يَزيدَ خامِساً، وَالْعَنْ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ زِيادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ،
خدایا لعنت کن یزید را در مرتبه پنجم و لعنت کن عبیداللّه پسر زیاد و پسر مرجانه را
وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً، وَآلَ اَبي سُفْيانَ وَآلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوانَ، اِلي
و عمر بن سعد و شمر و دودمان ابوسفیان و دودمان زیاد و دودمان مروان را تا
يَوْمِ الْقِيمَةِ.
روز قیامت
پس به سجده مي روي ومي گوئي:
اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ
خدایا مخصوص تو است ستایش
الشَّاكِرينَ لَكَ عَلي مُصابِهِمْ، اَلْحَمْدُ للَّهِ عَلي عَظيمِ رَزِيَّتي ، اَللّهُمَ
سپاسگزاران تو بر مصیبت زدگی آنها
ستایش خدای را بر بزرگی مصیبتم خدایا
ارْزُقْني شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ، وَثَبِّتْ لي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ
روزیم گردان شفاعت حسین علیه السلام را در روز ورود (به صحرای قیامت) و ثابت بدار گام راستیم را در نزد خودت
مَعَ الْحُسَيْنِ،وَاَصْحابِ الْحُسَيْنِ، الَّذينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ.
با حسین علیه السلام و یاران حسین آنانکه بی دریغ دادند جان خود را در راه حسین علیه السلام