الرَّابِعَة عَشَر: «مُناجات المُعتَصِمین»
چهاردهم: مناجات معتصمان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
اَللَّهُمَّ يا مَلاذَ اللّائِذينَ، وَيا مَعاذَ الْعآئِذينَ، وَيا مُنْجِيَ الْهالِكينَ، وَيا
خدایا ای پناه پناه جویان و ای پناه ده پناهندگان و ای نجات دهنده هلاک شدگان و ای
عاصِمَ الْبآئِسينَ، وَيا راحِمَ الْمَساكينِ، وَيا مُجيبَ الْمُضْطَرّينَ،
نگهدار بیچارگان و ای مهرورز مسکینان و ای اجابت کننده درماندگان
وَياكَنْزَ الْمُفْتَقِرينَ، وَيا جابِرَ الْمُنْكَسِرينَ، وَيا مَأوَي الْمُنْقَطِعينَ، وَيا
و ای گنج فقیران و ای جبران کننده دل شکستگان و ای جای ده دور از وطنان و ای
ناصِرَ الْمُسْتَضْعَفينَ، وَيا مُجيرَ الْخآئِفينَ وَيا مُغيثَ الْمَكْرُوبينَ، وَيا
یاور آنان که ناتوان شان شمرده اند و ای پناه ده ترسناکان و ای فریادرس غمدیدگان و ای
حِصْنَ اللّاجينَ، اِنْ لَمْ اَعُذْ بِعِزَّتِكَ فَبِمَنْ اَعُوذُ، وَاِنْ لَمْ اَ لُذْ بِقُدْرَتِكَ
قلعه محکم پناهندگان اگر من به عزت تو پناه نیاورم پس به که پناه برم و اگر به قدرت تو
فَبِمَنْ اَلوُذُ، وَقَدْ اَ لْجَاَتْنِي الذُّنُوبُ اِليَ التَّشَبُّثِ بِاَذْيالِ عَفْوِكَ،
دست پناهندگی دراز نکنم پس به که پناهنده شوم (خدایا) گناهان مرا ناچار کرده که به دامان عفوت چنگ زنم
وَاَحْوَجَتْنِي الْخَطايا اِليَ اسْتِفْتاحِ اَبْوابِ صَفْحِكَ، وَدَعَتْنِي الْإِسآئَةُ
و خطاها مرا نیازمند کرده که از تو بخواهم درهای چشم پوشیت را به رویم بگشایی و بدی ها
اِلَي الْأِناخَةِ بِفِنآءِ عِزِّكَ، وَحَمَلَتْنِي الْمَخافَةُ مِنْ نِقْمَتِكَ عَلَي الْتَّمَسُّكِ
مرا به اینجا کشانده که به آستان عزت تو بار اندازم و ترس از انتقام مرا واداشته که
بِعُرْوَةِ عَطْفِكَ، وَما حَقُّ مَنِ اعْتَصَمَ بِحَبْلِكَ اَنْ يُخْذَلَ، وَلا يَليقُ بِمَنِ
به رشته محکم مهر تو چنگ زنم و به راستی آن کس که به ریسمان تو چنگ زند سزاوار خواری نیست و آن کس
اسْتَجارَ بِعِزِّكَ اَنْ يُسْلَمَ اَوْ يُهْمَلَ، اِلهي فَلا تُخْلِنا مِنْ حِمايَتِكَ، وَلا
که به عزت تو پناهنده شود تسلیم کردنش و یا واگذاردنش شایسته نیست پس ای خدا ما را از حمایت خویش وامگذار و
تُعْرِنا مِنْ رِعايَتِكَ، وَذُدنا عَنْ مَوارِدِ الْهَلَكَةِ، فَاِنَّا بِعَيْنِكَ وَفي كَنَفِكَ
از رعایت خود باز مدار و از پرتگاه های هلاکت بازدار زیرا ما در تحت توجه تو و در کنف حمایت تو
وَلَكَ، اَسْئَلُكَ بِاَهْلِ خآصَّتِكَ مِنْ مَلائِكَتِكَ وَالصَّالِحينَ مِنْ بَرِيَّتِكَ،
و از آن توئیم از تو خواهم به حق خاصان درگاهت از فرشتگان و شایستگان از بندگانت
اَنْ تَجْعَلَ عَلَيْنا واقِيَةً تُنْجينا مِنَ الْهَلَكاتِ، وَتُجَنِّبُنا مِنَ الْافاتِ،
که برای ما سپری قرار دهی که ما را از مهالک نجات دهد و خودت ما را از آفات دور کنی
وَتُكِنُّنا مِنْ دَواهِي الْمُصيباتِ، وَاَنْ تُنْزِلَ عَلَيْنا مِنْ سَكينَتِكَ، وَاَنْ
و از مصیبت های بزرگ ما را محفوظ داری و از آرامش خود بر ما فرود آری و
تُغَشِّيَ وُجُوهَنا بِاَنْوارِ مَحَبَّتِكَ، وَاَنْ تُؤْوِيَنا اِلي شَديدِ رُكْنِكَ، وَاَنْ
چهره های ما را به انوار محبت خویش بپوشانی و در پایگاه محکمت ما را جای دهی و ما را
تَحْوِيَنا في اَكْنافِ عِصْمَتِكَ، بِرَاْفَتِكَ وَرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
در کرانه های عصمت خویش بداری به حق عطوفت و مهرت ای مهربانترین مهربانان