دعای بعد از زیارت و نماز امیر المومنین علیه السلام
سيد بن طاوس در مزار و غير او گفته اند كه هر نمازي كه بجا مي آوري چه فريضه و چه نافله مادامي كه در نجف مي باشي بخوان بعد از آن اين دعا را
اَللّهُمَّ لابُدَّ مِنْ اَمْرِكَ، وَلابُدَّ مِنْ قَدَرِكَ،وَلابُدَّ مِنْ قَضآئِكَ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ
خدایا چاره ای نیست از دستورت و چاره ای نیست از تقدیرت و چاره ای نیست از قضایت و جنبش و نیروئی
اِلاَّ بِكَ، اَللّهُمَّ فَما قَضَيْتَ عَلَيْنامِنْ قَضآءٍ، اَوْ قَدَّرْتَ عَلَيْنا مِنْ قَدَرٍ، فَاعْطِنا
نیست جز به تو خدایا پس آنچه بر ما معین کرده ای از قضای خود یا مقدر فرموده ای از تقدیر خویش پس چنان شکیبائی
مَعَهُ صَبْراً يَقْهَرُهُ وَيَدْمَغُهُ، وَاجْعَلْهُ لَنا صاعِداً في رِضْوانِكَ، يُنْمي في
برای تحمل آن نیز به ما بده که آن را مقهورخویش کند و بکوبدش و آن شکیبائی را برای ما بالابر در بهشت رضوان تا افزوده
حَسَناتِناوَتَفْضيلِنا، وَسُؤْدَدِنا وَشَرَفِنا، وَمَجْدِنا وَنَعْمآئِنا، وَكَرامَتِنا فِي الدُّنْيا
گردد در حسنات ماو برتری و سیادت و شرف و شوکت و نعمتها و کرامتهای ما در دنیا
وَالْأخِرَةِ، وَلا تَنْقُصْ مِنْ حَسَناتِنا، اَللّهُمَّ وَما اَعْطَيْتَنا مِنْ عَطآءٍ، اَوْ
و آخرت و چیزی از حسنات ما کم مکن خدایا آنچه به ما داده ای از عطا یا
فَضَّلْتَنا بِهِ مِنْ فَضيلَةٍ، اَوْ اَكْرَمْتَنا بِهِ مِنْ كَرامَةٍ، فَاعْطِنا مَعَهُ شُكْراً
فضیلتی که به ما داده ای یا کرامتی که ما را بدان گرامی داشته ای پس به همراه آن سپاسگزاری و شکری نیز به ما بده
يَقْهَرُهُ وَيَدْمَغُهُ، وَاجْعَلْهُ لَنا صاعِداً في رِضْوانِكَ، وَفي حَسَناتِنا
که آن را مقهور ساخته و بکوبدش و بالا رونده اش کن در بهشت رضوانت و در حسنات
وَسُؤْدَدِنا وَشَرَفِنا، وَنَعْمآئِكَ وَكَرامَتِكَ فِي الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، وَلا
و سیادت و شرف ما و نعمتهای تو و کرامتت در دنیا و آخرت
تَجْعَلْهُ لَنا اَشَراً وَلا بَطَراً، وَلا فِتْنَةً، وَلا مَقْتاً وَلا عَذاباً، وَلا خِزْياً في
و قرارش مده برای ما خودخواهی و خوش گذرانی و نه فتنه و نه کینه توزی و نه عذاب و رسوائی در
الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، اَللّهُمَّ اِنَّا نَعوُذُ بِكَ مِنْ عَثْرَةِ اللِّسانِ، وَسُوءِ الْمَقامِ،
دنیا و آخرت خدایا ما به تو پناه بریم از لغزش زبان و بدی جایگاه
وَخِفَّةِ الْميزانِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَلَقِّنا حَسَناتِنا
و سبک بودن میزان عمل خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و تلقین کن به ما اعمال نیک ما را
فِي الْمَماتِ، وَلا تُرِنا اَعْمالَنا حَسَراتٍ، وَلا تُخْزِنا عِنْدَ قَضآئِكَ، وَلا
در عالم مرگ و اعمال ما را بصورت حسرت آمیز به ما نشان مده و رسوایمان مکن در هنگام قضاوت و
تَفْضَحْنا بِسَيِّئاتِنا يَوْمَ نَلْقاكَ، وَاجْعَلْ قُلوُبَنا تَذْكُرُكَ وَلا تَنْساكَ،
حکومتت و مفتضحمان مکن به کردار بدمان در روز دیدارت و دلهای ما را چنان کن که یادت کند و فراموشت نکند
وَتَخْشاكَ كَاَنَّها تَراكَ، حَتّي نَلْقاكَ، وَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ،
و از تو بترسد آن چنان که گویا تو را می بیند تا بدان هنگام که دیدارت کنیم و درود فرست بر محمد و آل محمد
وَبَدِّلْ سَيِّئاتِنا حَسَناتٍ، وَاجْعَلْ حَسْناتِنا دَرَجاتٍ، وَاجْعَلْ دَرَجاتِنا
و تبدیل کن بدیهای ما را به نیکیها و نیکیهامان را قرار ده درجات و درجاتمان را
غُرُفاتٍ، وَاجْعَلْ غُرُفاتِنا عالِياتٍ، اَللّهُمَّ وَاَوْسِعْ لِفَقيرِنا مِنْ سَعَةِ ما
غرفه ها و غرفه هامان را بلند گردان خدایا وسیع گردان برای بینوایان ما از وسعت آنچه
قَضَيْتَ عَلي نَفْسِكَ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَمُنَّ عَلَيْنا
بر خود مقرر فرمودی خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و منت بِنِه بر ما
بِالْهُدي مااَبْقَيْتَنا، وَالْكَرامَةِ مااَحْيَيْتَنا، وَالْكَرامَةِ اِذا تَوَفَّيْتَنا، وَالْحِفْظِ
به هدایت تا در این جهان نگاهمان داری و به کرامت زنده مان داری و نیز به کرامت هنگامی که میراندی ما را وبه نگهداری
فيما بَقِيَ مِنْ عُمْرِنا، وَالْبَرَكَةِ فيما رَزَقْتَنا، وَالْعَوْنِ عَلي ما حَمَّلْتَنا،
محافظتمان در آنچه باقی مانده از عمر ما و برکت در آنچه روزیمان کرده ای و به یاری دادن در آنچه به ماتکلیف فرمودی
وَالثَّباتِ عَلي ما طَوَّقْتَنا، وَلا تُؤاخِذْنا بِظُلْمِنا، وَلا تُقايِسْنا بِجَهْلِنا،
و به استقامت و پایداری در آنچه به گردن ما نهادی و مگیر ما را به ستممان و نسنج ما را به نادانیمان
وَلا تَسْتَدْرِجْنا بِخَطايانا، وَاجْعَلْ اَحْسَنَ ما نَقوُلُ ثابِتاً في قُلوُبِنا،
و بتدریج ما را مغرور به خطاهایمان مکن و قرار ده بهترین سخنی را که ما می گوئیم پابرجا در دلهامان
وَاجْعَلْنا عُظَمآءَ عِنْدَكَ، وَاَذِلَّةً في اَنْفُسِنا، وَانْفَعْنا بِما عَلَّمْتَنا وَزِدْنا
و بگردان ما را در پیش خودت بزرگ و در پیش خودمان خوار و زبون و سود بخش به ما در آنچه به ما یاد دادی و بیفزا
عِلْماً نافِعاً، وَاَعوُذُ بِكَ مِنْ قَلْبٍ لا يَخْشَعُ، وَمِنْ عَيْنٍ لا تَدْمَعُ، وَمِنْ
ما را به دانشی سودمند و پناه برم به تو از دلی که نترسد و از چشمی که اشک نریزد و از
صَلوةٍ لا تُقْبَلُ، اَجِرْنا مِنْ سُوءِ الْفِتَنِ، يا وَلِيَّ الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ.
نمازی که پذیرفته نشود پناه ده ما را از بدی آشوبها ای سرپرست دنیا و آخرت
سيد در مصباح الزائر فرموده دعاي ديگر كه مستحب است در عقب نماز زيارت امير المؤمنين عليه السلام خوانده شود يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ الخ
فقير گويد: اين دعا همان دعاى صفوان است كه به دعاى علقمه معروف شده، و در ذيل زيارت عاشورا انشاء اللّه خواهد آمد.