نماز امام زمان علیه السلام در شب جمعه
در نجم الثّاقب از كتاب كنوز النّجاح شيخ طبرسي نقل كرده كه بيرون آمد از ناحيه مقدسّه حضرت صاحب الزّمان عليه الصَّلوةُ والسَّلامُ كه هركس را بسوي حق تعالي حاجتي باشد پس بايد كه بعد از نصف شب جمعه غسل كند و بجاي نماز خود رود و دو ركعت نماز گذارد در ركعت اوّل بخواند سوره حمد را و چون به اِيّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيّاكَ نَسْتَعينُ برسد صد مرتبه آن را مكرّر كند و بعد از آنكه صد مرتبه تمام شود تتمّه سوره حمد را بخواند و بعد از تمام شدن سوره حمد سوره قُلْ هُوَاللَّه اَحَد را يك مرتبه بخواند و ركوع و دو سجده بجا آورد و سُبْحانَ رَبَّيِ الْعَظيمِ وَ بِحَمْدِهِ را هفت مرتبه در ركوع بگويد و سُبْحانَ رَبِّيَ الاَْعْلي وَ بِحَمْدِهِ را در هر يك از دو سجده هفت مرتبه بگويد و بعد از آن ركعت دويّم را نيز مانند ركعت اوّل بجا آورد و بعد از تمام شدن نماز اين دعا را بخواند پس بدرستي كه حق تعالي البّته حاجت او را برمي آورد هرگونه حاجتي كه باشد مگر آنكه حاجت او در قطع كردن صله رحم باشد و دعا اين است :
اَللّهُمَّ اِنْ اَطْعَتُكَ فَالْمَحْمِدَةُ لَكَ وَ اِنْ عَصَيْتُكَ فَالْحُجَّةُ لَكَ مِنْكَ الرَّوْحُ وَ
خدایا اگر فرمانبرداریت کنم پس حمد و ستایش از آن تو است و اگر نافرمانیت کنم تو حجت داری از تو است مهر و یاری و
مِنْكَ الْفَرَجُ سُبْحانَ مَنْ اَنْعَمَ وَ شَكَرَ سُبْحانَ مَنْ قَدَّرَ وَ غَفَرَ اللّهُمَّ اِنْ كُنْتُ
از تو است گشایش منزه است آنکه نعمت داده و قدردانی کرد منزه است آنکه مقدر کرد و آمرزید خدایا اگر من
عَصَيْتُكَ فَاِنّي قَدْ اَطَعْتُكَ في اَحَبِّ الْاَشْيآءِ اِلَيْكَ وَ هُوَ الاْ يمانُ بِكَ لَمْ اَتَّخِذْ
تو را نافرمانی کردم ولی در عوض فرمانبرداریت کردم در محبوبترین چیزها در نزد تو و آن ایمان به تو است که برایت
لَكَ وَلَداً وَ لَمْ اَدْعُ لَكَ شَريكاً مَنّاً مِنْكَ بِهِ عَلَيَّ لا مَنّاً مِنّي بِهِ عَلَيْكَ وَ قَدْ
فرزندی نگرفتم و برایت شریکی قائل نشدم و این منتی بود از تو بر من نه اینکه منتی باشد از من بر تو و اینکه تو را
عَصَيْتُكَ يا اِلهي عَلي غَيْرِ وَجْهِ المُكابَرَةِ وَ لاَ الْخُروُجِ عَنْ عُبُودِيَّتِكَ وَلاَ
نافرمانی کردم ای خدا نه از روی کبر و عنادورزی بود و نه بخاطر اینکه از تحت بندگیت بیرون رفته
الْجُحُودِ لِرُبُوبِيَّتِكَ وَلكِنْ اَطَعْتُ هَوايَ وَ اَزَلَّنيِ الشَّيْطانُ فَلَكَ الْحُجَّةُ عَلَيَّ وَ
و پروردگاریت را منکر شده باشم بلکه پیروی کردم هوای نفسم را و شیطان مرا لغزاند پس تو را بر من حجت و
الْبَيانُ فَاِنْ تُعَذِّبْني فَبِذُنُوبي غَيْرُ ظالِمٍ لي وَ اِنْ تَغْفِرْلي وَ تَرْحَمْني فَاِنَّكَ
بیان هست و اگر عذابم کنی بخاطر گناهان من است و تو ستمکار بر من نیستی واگر بیامرزی مرا و رحمم کنی پس براستی تو
جَوادٌ كَريمٌ
بخشنده و بزرگواری
و بعد از آن تا نفس او وفا كند يا كريمُ يا كَريمُ را مكرّر بگويد و بعد از آن بگويد:
يا آمِناً مِنْ كُلِّ شَيْي ءٍ وَ كُلُّ شَيْي ءٍ مِنْكَ خآئِفٌ حَذِرٌ اَسْئَلُكَ بِاَمْنِكَ
ای ایمن از هر چیز و هرچیز از تو ترسان و بیمناک از تو خواهم به همان امانی
مِنْ كُلِّ شَيْي ءٍ وَ خَوْفِ كُلِّ شَيْي ءٍ مِنْكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ
که از هر چیز داری و آن ترسی که هرچیز از تو دارند که درود فرستی بر محمد و آل محمد و
اَنْ تُعْطِيَني اَماناً لِنَفْسي وَ اَهْلي وَ وَلَدي وَ سآئِرِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ حَتّي
به من امانی دهی برای خود و خانواده و فرزندان و سایر چیزهایی که به من عطا فرموده ای تا
لااَخافَ وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَيْي ءٍ اَبَداً اِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيْي ءٍ قَديرٌ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ
نترسم و بیم نداشته باشم از چیزی هرگز که براستی تو بر هر چیز توانایی و
نِعْمَ الْوَكيلُ يا كافِيَ اِبْراهيمَ نُمْرُودَ وَ يا كافِيَ مُوسي فِرْعَوْنَ اَسْئَلُكَ اَنْ
کافی است ما را خدا و نیکو وکیلی است ای کفایت کننده ابراهیم از نمرود و ای کفایت کننده موسی از فرعون از تو خواهم که
تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَكْفِيَني شَرَّ فلان بن فلان
درود فرستی بر محمد و آل محمد و کفایت کنی از من شر فلان پسر فلان را
به جاي فلان بن فلان نام شخصي را كه از ضرر او مي ترسد و نام پدر او را بگويد و از حق تعالي طلب كند كه ضرر او را دفع نمايد و كفايت كند پس بدرستي كه حق تعالي البّته كفايت ضرر او خواهد كرد انشاءاللّه تعالي و بعد از آن به سجده رود و حاجت خود را مسئلت نمايد و تضرّع و زاري كند بسوي حق تعالي پس بدرستي كه نيست مرد مومني و نه زن مومنه اي كه اين نماز را بگذارد و اين دعا را از روي اخلاص بخواند مگر آنكه گشوده مي شود براي او درهاي آسمان براي برآمدن حاجات او و دعاي او مستجاب مي گردد در همان وقت و در همان شب هرگونه حاجتي كه باشد و اين به سبب فضل و انعام حق تعالي است بر ما و بر مردمان.
مؤلف گوید که نجل جلیل شیخ طبرسی رضیّ الدّین حسن بن فضل نیز این نماز را در مکارم الا خلاق نقل کرده و در اوّل دعا بجای اَللّهُمَّ اِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَیْتُکَ
اِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَیْتُکَ ذکر کرده و بعد از حَتّی لا اَخافَ کلمه اَحَداً اضافه کرده و بعد از فِرْعَوْن اَسْئَلُکَ و بقیّه مثل هم اند