نامه ای است از آن حضرت (علیه السلام):
به کارگزارانی که سپاه وارد قلمرو آنان می شود
از بنده خدا علی زمامدار مومنان به کسی که سپاه، چه ماموران مالیات و چه کارگزاران شهرها، از سرزمین هایشان می گذرد. اما پس از حمد و ثنای خداوندی، من لشکریانی را راه انداخته ام که ان شاء الله از زمین شما عبور خواهند کرد و به آنان دستور داده ام عمل به آنچه را که از طرف خدا برای آنان تکلیف است، مانند خودداری از اذیت مردم و جلوگیری از آسیب زدن، و من نزد شما به جهت پیمانی که از شوون سپاهیان با شما دارم، از هرگونه آزار و اذیت سپاهیان به مردم بیزارم، مگر آن که گرسنگی باعث اضطرار سربازی شود و او چاره ای برای سیر شدن نداشته باشد. پس مجازات کنید هر کس از لشکریان را که ظلمی به مردم روا بدارد و جلوگیری کنید از دست درازی سبک مغزهایتان به ضرر لشرکیان و تعرض بر آنان در آنچه از آنان استثناء نمودیم. من در میان سپاه (در دسترس شما) قرار دارم. پس هر شکایتی که دارید و هر ظلمی بر شما برود، به من برسانید و به طور عام هر چیزی که از امور آنان به شما برسد که شما را در فشار قرار بدهد، و همچنین هر آنچه که شما از دفع آن ناتوانید، مگر به وسیله خدا و من، با من در میان بگذارید، تا من به یاری خداوند آن را تغییر دهم، ان شاء الله.