خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): در این خطبه مردم را از تبعیت از هوی و درازی آرزو در دنیا می ترساند.
ای مردم، شدیدترین خوف و هراسی که درباره شما دارم برای دو چیز است: پیروی از هوی و درازای آرزو. اما پیروی از هوا آدمی را از برخورداری از حق باز می دارد و درازای آرزو آخرت را به فراموشی می سپارد. هشیار باشید، دنیا به شتاب می گذرد و نمانده است از دنیا مگر ته مانده ای در کاسه، مانند آن ته مانده ای که کسی آن را در کاسه ریخته باشد. و بدانید که آخرت روی آورده است و برای هر یک از دنیا و آخرت فرزندانی است (علاقمندانی است) شما از فرزندان آخرت باشید و از فرزندان دنیا مباشید، زیرا هر فرزندی در روز قیامت به پدرش ملحق خواهد گشت. حقیقت این است که امروز دوران عمل است و حسابی در کار نیست (حساب محسوسی دیده نمی شود) و فردا موقع حساب است و عملی در کار نیست.