خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): (ذعلب یمانی) از (احمد بن قتیبه) از (عبدالله بن یزید)، از (مالک بن دحیه) نقل می کند: نزد امیرالمومنین (علیه السلام) بودیم که سخن از اختلاف مردم به میان آمد، آن حضرت فرمود: جز این نیست که مردم را ارکان اولیه گلی که از آن آفریده شده اند، از یکدیگر جدا کرده است. توضیح این که مردم پیش از خلقت، پاره ای از زمین شوره و شیرین و سخت و نرم بودند. آنان به اندازه نزدیکی ماده اولیه خلقتشان (زمین) به یکدیگر و به قدر اختلافی که در نسبت با آن زمین داشته اند، همسان می باشند. پس آنکه خوش منظر است، عقلش ناقص است و آنکه قامت کشیده دارد کوته همت است. کسی که دارای عمل پاکیزه است چهره ای زشت دارد و آنکه قامتی کوتاه دارد، زیرک و هشیار است. انسانی که طبیعتش احسانگر است، تصنع کردنش ناخوشایند است. و آن کس که قلبش سرگشته است، تعقلش آشفته است و آدم خوش زبان دارای دلی آهنین است.