خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): در این خطبه امیرالمومنین (علیه السلام) خداوند متعال را تعظیم و قرآن را متذکر می شود و مردم را پند می دهد.
عظمت خداوندی
دنیا و آخرت اطاعت او کردند و آسمان ها و زمین ها کلیدهای (وجود و جریان) خود را به او سپردند. و درختان سرسبز و باطراوات هر صبحگاه و شامگاه به او سجده کردند. و از شاخه های سبز خود آتشهای سرخ برافروختند و میوه های رسیده با مشیتها و اوامر او آماده خورده شدن گشتند.
قرآن
از جمله این خطبه است:
و کتاب خداوندی اینک در میان شما است. گوینده ای است که زبانش عاجز نمی شود، و خانه ای است که ارکانش ویران نمی گردد و عزتی است که یارانش شکست نمی خورند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم
از جمله این خطبه است: خداوند او را در دورانی خالی از پیامبران و در دوران اختلاف در عقاید و سخنان فرستاد و او را در آخر پیامبران قرار داد و وحی را با نبوت او ختم فرمود، و او در راه خدا با کسانی که از خدا رویگردان و از او منحرف بودند، جهاد کرد.
دنیا
از جمله این خطبه است: جز این نیست که دنیا دیدگاه نهایی انسان نابینا است. او بعد از این دنیا و بالاتر از آن را نمی بیند. ولی شخص بینا کسی است که نگاهش از این دنیا به اعماق آن نفوذ می کند و بعد از آن و بالاتر از آن را می بیند، و می داند که قرارگاه ابدی در ورای آن است. پس شخص بینا از آن برمی خیزد و حرکت می کند، و نابینا به سوی آن حرکت می نماید و آن را مقصد نهایی تلقی می کند. آدم بینا از این دنیا توشه برمی گیرد و راهی آخرت می گردد، و نابینا توشه را برای همین دنیا می اندوزد.
پند مردم
از جمله این خطبه است:
و بدانید که هیچ چیزی در این دنیا وجود ندارد مرگ این که صاحبش از آن سیر می شود. (و با تکرار و استمرارش) به ملالت خاطر دچار می گردد، مگر از زندگی، زیرا شخص زنده راحتی را در مرگ نمی بیند. و جز این نیست که بیم از مرگ به منزله حکمت است که حیات قلب مرده است. و بینایی است برای چشم نابینا و شنوایی است برای گوش کر و سیرابی است برای تشنه. و در این حکمت است همه بی نیازی و سلامت. (قرآن) کتاب خداوندی است که با آن می بینید، و با آن سخن می گویید، و با آن می شنوید. و بعضی از آیات قرآنی بعضی دیگر را توضیح می دهد، و بعضی از آن (به تفسیر و تاویل) بعضی دیگر شهادت می دهد. در بیان الهیات هیچ اختلافی در میان آیاتش نیست، و کسی را که با قرآن همدم باشد، از خدا منحرف نسازد.
کینه توزی را مبنای زندگی خود قرار دادی. سبزه بر روی خاک آلوده رویید. در اظهار دوستی در محبت آرزوها به یکدیگر صفا نشان دادید و در کسب اموال با یکدیگر خصومت ورزیدید. شیطان پلید شما را فریب داد و غرور شما را گمراه ساخت. و از خدا درباره نفس خود و نفس های شما یاری می طلبم.