الثَّانیة: «مُناجات الشَّاکین»
دوم: مناجات شكايت كنندگان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشنده مهربان
اِلهي اِلَيْكَ اَشْكُو نَفْساً بِالسُّوءِ اَمَّارَةً، وَاِليَ الْخَطيئَةِ مُبادِرَةً
خدایا به سوی تو شکایت آورم از نفسی که مرا همواره به بدی وادارد و به سوی گناه شتاب دارد
وَبِمَعاصيكَ مُولَعَةً، وَلِسَخَطِكَ مُتَعَرِّضَةً، تَسْلُكُ بي مَسالِكَ
و به نافرمانیهایت حریص است و به موجبات خشمت دست درازی کند مرا به راه هایی که
الْمَهالِكِ، وَتَجْعَلُني عِنْدَكَ اَهْوَنَ هالِكٍ، كَثيرَةَ الْعِلَلِ، طَويلَةَ الْأَمَلِ، اِنْ
منجر به هلاکت می شود می کشاند و به صورت پست ترین نابودشدگان درم آورد بیماری هایش بسیار و آرزویش دراز
مَسَّهَا الشَّرُّ تَجْزَعُ، وَاِنْ مَسَّهَا الْخَيْرُ تَمْنَعُ، مَيَّالَةً اِلَي اللَّعِبِ وَاللَّهْوِ،
است اگر شری به او رسد بی تاب شود و اگر خیری نصیبش گردد سرکشی کند به اسباب بازی و سرگرمی های بیهوده
مَمْلُوَّةً بِالْغَفْلَةِ وَالسَّهْوِ، تُسْرِعُ بي اِليَ الْحَوْبَةِ، وَتُسَوِّفُني بِالتَّوْبَةِ،
بسیار متمایل و از بی خبری و فراموشی انباشته است مرا به سوی گناه شتاب دهد و به نوبت توبه به امروز و فردایم کند
اِلهي اَشْكُو اِلَيْكَ عَدُوّاً يُضِلُّني ، وَشَيْطاناً يُغْويني ، قَدْ مَلَأَ
خدایا به تو شکایت آورم از دشمنی که گمراهم کند و شیطانی که مرا از راه بدر برد سینه ام را پر از
بِالْوَسْواسِ صَدْري وَاَحاطَتْ هَواجِسُهُ بِقَلْبي ، يُعاضِدُ لِيَ الْهَوي ،
وسوسه کرده و تحریکات زهرآگینش قلبم را احاطه کرده به هوا و هوسم کمک کند
وَيُزَيِّنُ لي حُبَّ الدُّنْيا وَيَحُولُ بَيْني وَبَيْنَ الطَّاعَةِ وَالزُّلْفي ، اِلهي
و دوستی دنیا را پیش چشمم آرایش دهد میان من و فرمانبرداری و تقرب به درگاهت حائل گردد خدایا
اِلَيْكَ اَشْكُو قَلْباً قاسِياً مَعَ الْوَسْواسِ مُتَقَلِّباً، وَبِالرَّيْنِ وَالطَّبْعِ مُتَلَبِّساً،
پیش تو شکوه آرم از دلی که سخت شده و به دست وسوسه ها بگردد و به زنگ (خودبینی) و خوی زشت پوشیده شده
وَعَيْناً عَنِ الْبُكآءِ مِنْ خَوْفِكَ جامِدَةً، وِ اِلي ما تَسُرُّها طامِحَةً، اِلهي
و از دیده ای که به هنگام گریه کردن از خوف تو خشک است ولی برای نگریستن به مناظر خوش آیندش خیره و حریص است خدایا
لا حَوْلَ لي وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِقُدْرَتِكَ، وَلا نَجاةَ لي مِنْ مَكارِهِ الدُّنْيا اِلاَّ
جنبش و نیرویی برای من نیست جز به نیروی تو و راه نجاتی از گرفتاری های دنیا ندارم جز
بِعِصْمَتِكَ، فَاَسْئَلُكَ بِبَلاغَةِ حِكْمَتِكَ، وَنَفاذِ مَشِيَّتِكَ، اَنْ لا تَجْعَلَني
نگهداری تو پس از تو می خواهم به حکمت رسایت و به مشیت جاری و گذرایت که مرا تنها در معرض
لِغَيْرِ جُوْدِكَ مُتَعَرِّضاً، وَلا تُصَيِّرَني لِلْفِتَنِ غَرَضاً وَكُنْ لي عَلَي
جود و بخشش خود درآوری و هدف تیرهای بلا و آزمایش قرارم ندهی و مرا در پیروزی
الْأَعْدآءِ ناصِراً، وَعَلَي الْمَخازي وَالْعُيُوبِ ساتِراً وَمِنَ الْبَلاءِ واقِياً،
بر دشمنان یاری کنی و رسوائی ها و عیوبم را بپوشانی و از بلا محافظتم کنی
وَعَنِ الْمَعاصي عاصِماً بِرَأْفَتِكَ وَرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
و از گناهان نگاهم داری به مهر و رحمتت ای مهربانترین مهربانان