قرآن تبيان- جزء 16 - حزب 31 - سوره کهف - صفحه 303


إِنَّا مَکَّنَّا لَهُ فِی الْأَرْضِ وَآتَیْنَاهُ مِن کُلِّ شَیْءٍ سَبَبًا
84 - ‌ما وی‌ ‌را‌ ‌در‌ زمین‌ تمکن‌ دادیم‌ و ‌از‌ ‌هر‌ چیزی‌ وسیله‌ای‌ ‌به‌ ‌او‌ عطا کردیم‌
فَأَتْبَعَ سَبَبًا
85 - ‌پس‌ وسیله‌ای‌ ‌را‌ پی‌ گرفت‌
حَتَّى إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِی عَیْنٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوْمًا قُلْنَا یَا ذَا الْقَرْنَیْنِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِیهِمْ حُسْنًا
86 - ‌تا‌ آن‌گاه‌ ‌که‌ ‌به‌ غروبگاه‌ خورشید رسید، ‌به‌ نظرش‌ آمد ‌که‌ خورشید ‌در‌ چشمه‌ای‌ گل‌آلود و سیاه‌ غروب‌ می‌کند، و نزدیک‌ ‌آن‌ قومی‌ ‌را‌ یافت‌ گفتیم‌: ای‌ ذو القرنین‌! ‌ یا ‌ [اینان‌ ‌را‌] عقوبت‌ می‌کنی‌ ‌ یا ‌ میانشان‌ [روش‌] نیکویی‌ پیش‌ می‌گیری‌ [اختیار ‌با‌ توست‌]
قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّکْرًا
87 - ‌گفت‌: اما ‌هر‌ ‌که‌ ستم‌ کند ‌به‌ زودی‌ عذابش‌ خواهیم‌ کرد، سپس‌ ‌به‌ سوی‌ پروردگارش‌ بازگردانده‌ می‌شود، آن‌گاه‌ ‌او‌ ‌را‌ عذابی‌ سخت‌ خواهد کرد
وَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاءً الْحُسْنَى وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا یُسْرًا
88 - و اما ‌هر‌ ‌که‌ ایمان‌ بیاورد و کار شایسته‌ کند پاداشی‌ ‌هر‌ چه‌ نیکوتر خواهد داشت‌ و ‌به‌ ‌او‌ ‌از‌ فرمان‌ ‌خود‌ تکلیفی‌ آسان‌ خواهیم‌ ‌گفت‌
ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا
89 - سپس‌ وسیله‌ای‌ دیگر ‌را‌ پی‌ گرفت‌
حَتَّى إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ لَّمْ نَجْعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتْرًا
90 - ‌تا‌ آن‌گاه‌ ‌که‌ ‌به‌ طلوعگاه‌ خورشید رسید، ‌آن‌ ‌را‌ دید ‌بر‌ قومی‌ طلوع‌ می‌کند ‌که‌ ‌برای‌ ‌آنها‌ ‌در‌ برابر ‌آن‌ پوششی‌ قرار نداده‌ بودیم‌ [و هیچ‌ گونه‌ سایبانی‌ نداشتند]
کَذَلِکَ وَقَدْ أَحَطْنَا بِمَا لَدَیْهِ خُبْرًا
91 - ‌این‌ گونه‌ ‌بود‌ و ‌ما ‌به‌ آنچه‌ نزد وی‌ [‌از‌ امکانات‌] ‌بود‌ احاطه‌ داشتیم‌
ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا
92 - باز وسیله‌ای‌ ‌را‌ پی‌ گرفت‌
حَتَّى إِذَا بَلَغَ بَیْنَ السَّدَّیْنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوْمًا لَّا یَکَادُونَ یَفْقَهُونَ قَوْلًا
93 - ‌تا‌ وقتی‌ ‌که‌ ‌به‌ میان‌ دو سدّ (دو کوه‌) رسید، ‌در‌ کنار ‌آن‌ قومی‌ ‌را‌ یافت‌ ‌که‌ هیچ‌ سخنی‌ ‌را‌ نمی‌فهمیدند
قَالُوا یَا ذَا الْقَرْنَیْنِ إِنَّ یَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَکَ خَرْجًا عَلَى أَن تَجْعَلَ بَیْنَنَا وَبَیْنَهُمْ سَدًّا
94 - گفتند: ای‌ ذو القرنین‌! یأجوج‌ و مأجوج‌ سخت‌ ‌در‌ زمین‌ فساد می‌کنند، آیا ممکن‌ ‌است‌ ‌برای‌ تو هزینه‌ای‌ قرار دهیم‌ ‌تا‌ میان‌ ‌ما و ‌آنها‌ سدّی‌ بسازی‌!
قَالَ مَا مَکَّنِّی فِیهِ رَبِّی خَیْرٌ فَأَعِینُونِی بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُمْ رَدْمًا
95 - ‌گفت‌: تمکّنی‌ ‌که‌ پروردگارم‌ ‌به‌ ‌من‌ داده‌ بهتر ‌است‌ ‌پس‌ مرا ‌به‌ نیروی‌ خویش‌ کمک‌ دهید ‌تا‌ میان‌ ‌شما‌ و ‌آنها‌ سدّ [محکمی‌] بسازم‌
آتُونِی زُبَرَ الْحَدِیدِ حَتَّى إِذَا سَاوَى بَیْنَ الصَّدَفَیْنِ قَالَ انفُخُوا حَتَّى إِذَا جَعَلَهُ نَارًا قَالَ آتُونِی أُفْرِغْ عَلَیْهِ قِطْرًا
96 - پاره‌های‌ آهن‌ ‌برای‌ ‌من‌ بیاورید ‌تا‌ آن‌گاه‌ ‌که‌ میان‌ دو کوه‌ ‌را‌ [انباشت‌ و] برابر نمود، ‌گفت‌: [‌در‌ ‌آن‌] بدمید ‌تا‌ ‌آن‌ وقت‌ ‌که‌ ‌آن‌ ‌را‌ سرخ‌ و گداخته‌ کرد، ‌گفت‌: حالا مس‌ مذاب‌ برایم‌ بیاورید ‌تا‌ روی‌ ‌آن‌ بریزم‌
فَمَا اسْطَاعُوا أَن یَظْهَرُوهُ وَمَا اسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْبًا
97 - ‌پس‌ نتوانستند ‌از‌ ‌آن‌ سدّ بالا روند و نتوانستند ‌آن‌ ‌را‌ سوراخ‌ کنند

صفحه : 303
بزرگتر  کوچکتر  بدون ترجمه  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید .
 
قرآن  عثمان طه با کیفیت بالا صفحه 303
تصویر  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید .
 

84 - ‌ما وی‌ ‌را‌ ‌در‌ زمین‌ تمکن‌ دادیم‌ و ‌از‌ ‌هر‌ چیزی‌ وسیله‌ای‌ ‌به‌ ‌او‌ عطا کردیم‌

85 - ‌پس‌ وسیله‌ای‌ ‌را‌ پی‌ گرفت‌

86 - ‌تا‌ آن‌گاه‌ ‌که‌ ‌به‌ غروبگاه‌ خورشید رسید، ‌به‌ نظرش‌ آمد ‌که‌ خورشید ‌در‌ چشمه‌ای‌ گل‌آلود و سیاه‌ غروب‌ می‌کند، و نزدیک‌ ‌آن‌ قومی‌ ‌را‌ یافت‌ گفتیم‌: ای‌ ذو القرنین‌! ‌ یا ‌ [اینان‌ ‌را‌] عقوبت‌ می‌کنی‌ ‌ یا ‌ میانشان‌ [روش‌] نیکویی‌ پیش‌ می‌گیری‌ [اختیار ‌با‌ توست‌]

87 - ‌گفت‌: اما ‌هر‌ ‌که‌ ستم‌ کند ‌به‌ زودی‌ عذابش‌ خواهیم‌ کرد، سپس‌ ‌به‌ سوی‌ پروردگارش‌ بازگردانده‌ می‌شود، آن‌گاه‌ ‌او‌ ‌را‌ عذابی‌ سخت‌ خواهد کرد

88 - و اما ‌هر‌ ‌که‌ ایمان‌ بیاورد و کار شایسته‌ کند پاداشی‌ ‌هر‌ چه‌ نیکوتر خواهد داشت‌ و ‌به‌ ‌او‌ ‌از‌ فرمان‌ ‌خود‌ تکلیفی‌ آسان‌ خواهیم‌ ‌گفت‌

89 - سپس‌ وسیله‌ای‌ دیگر ‌را‌ پی‌ گرفت‌

90 - ‌تا‌ آن‌گاه‌ ‌که‌ ‌به‌ طلوعگاه‌ خورشید رسید، ‌آن‌ ‌را‌ دید ‌بر‌ قومی‌ طلوع‌ می‌کند ‌که‌ ‌برای‌ ‌آنها‌ ‌در‌ برابر ‌آن‌ پوششی‌ قرار نداده‌ بودیم‌ [و هیچ‌ گونه‌ سایبانی‌ نداشتند]

91 - ‌این‌ گونه‌ ‌بود‌ و ‌ما ‌به‌ آنچه‌ نزد وی‌ [‌از‌ امکانات‌] ‌بود‌ احاطه‌ داشتیم‌

92 - باز وسیله‌ای‌ ‌را‌ پی‌ گرفت‌

93 - ‌تا‌ وقتی‌ ‌که‌ ‌به‌ میان‌ دو سدّ (دو کوه‌) رسید، ‌در‌ کنار ‌آن‌ قومی‌ ‌را‌ یافت‌ ‌که‌ هیچ‌ سخنی‌ ‌را‌ نمی‌فهمیدند

94 - گفتند: ای‌ ذو القرنین‌! یأجوج‌ و مأجوج‌ سخت‌ ‌در‌ زمین‌ فساد می‌کنند، آیا ممکن‌ ‌است‌ ‌برای‌ تو هزینه‌ای‌ قرار دهیم‌ ‌تا‌ میان‌ ‌ما و ‌آنها‌ سدّی‌ بسازی‌!

95 - ‌گفت‌: تمکّنی‌ ‌که‌ پروردگارم‌ ‌به‌ ‌من‌ داده‌ بهتر ‌است‌ ‌پس‌ مرا ‌به‌ نیروی‌ خویش‌ کمک‌ دهید ‌تا‌ میان‌ ‌شما‌ و ‌آنها‌ سدّ [محکمی‌] بسازم‌

96 - پاره‌های‌ آهن‌ ‌برای‌ ‌من‌ بیاورید ‌تا‌ آن‌گاه‌ ‌که‌ میان‌ دو کوه‌ ‌را‌ [انباشت‌ و] برابر نمود، ‌گفت‌: [‌در‌ ‌آن‌] بدمید ‌تا‌ ‌آن‌ وقت‌ ‌که‌ ‌آن‌ ‌را‌ سرخ‌ و گداخته‌ کرد، ‌گفت‌: حالا مس‌ مذاب‌ برایم‌ بیاورید ‌تا‌ روی‌ ‌آن‌ بریزم‌

97 - ‌پس‌ نتوانستند ‌از‌ ‌آن‌ سدّ بالا روند و نتوانستند ‌آن‌ ‌را‌ سوراخ‌ کنند

مشخصات :
قرآن تبيان- جزء 16 - حزب 31 - سوره کهف - صفحه 303
قرائت ترتیل سعد الغامدی-آيه اي-باکیفیت(MP3)
بصورت فونتی ، رسم الخط quran-simple-enhanced ، فونت قرآن طه
با اندازه فونت 25px
بصورت تصویری ، قرآن عثمان طه با کیفیت بالا

مشخصات ترجمه یا تفسیر :
Quran Translation
# Name: بهرام پور
# Translator: Abolfazl Bahrampour
# Language: Persian
# ID: fa.bahrampour
# Last Update: November 29, 2013
# Source: Tanzil.net

انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید .
 
خدمات تلفن همراه
مراجعه: 182,491,948