باب چهارم - ادعیه ای که منتخب شده از کتاب شریف کافی
فصل اول - ادعیه صبح و شام
هنگام داخل شدن در صبح
فصل اوّل در بعض دعاهاي وارده در وقت صبح و شام غير آنچه در سابق گذشت و آن ده دعا است اوّل از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه حضرت عليّ بن الحسين عليه السلام چون داخل صبح مي شد مي گفت :
اَبْتَدِءُ يَوْمي هذا بَيْنَ يَدَيْ نِسْياني وَ عَجَلَتي بِسْمِ اللَّهِ وَ ما شآءَ اللَّهُ
شروع می کنم این روزم را در برابر فراموشی و شتابم به نام خدا و آنچه خدا خواهد
هنگام داخل شدن در شام
دوّم از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هركس اين كلمات را سه مرتبه بگويد در وقتي كه داخل شب مي شود پوشيده شود به بالي از بالهاي جبرئيل تا آنكه داخل صبح شود:
اَسْتَوْدِعُ اللَّهَ الْعَلِيَّ
می سپارم به خدای والای
الْاَعْلَي الْجَليلَ الْعَظيمَ نَفْسي وَ مَنْ يَعنْيني اَمْرُهُ اَسْتَوْدِعُ اللَّهَ نَفْسِيَ
برتر باجلالت بزرگ خودم را و هر که کارش بر دوش من است به خدا می سپارم نفس
الْمَرْهُوبَ الْمَخُوفَ الْمُتَضَعْضَعَ لِعَظَمَتِهِ كُلُّ شَيْئٍ
هراسان ترسان خودم را به آن خدایی که سر فرود آرد در برابر عظمتش هر چیز
سوّم و نيز از آن حضرت مروي است كه چون داخل شام شوي بگو:
اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ عِنْدَ اِقْبالِ لَيْلِكَ وَ اِدْبارِ
خدایا از تو خواهم در هنگام آمدن شبت و روگرداندن
نَهارِكَ وَ حُضُورِ صَلَواتِكَ وَ اَصْواتِ دُعآئِكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ
روزت و حضور نمازهایت و آوازهای خوانندگانت که درود فرستی بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ
محمد
و دعا كن به آنچه خواهي
هنگام داخل شدن در صبح
چهارم از حضرت صادق عليه السلام مروي است كه پدرم صلّي اللَّهُ عَليه و آله چون داخل صبح مي شد مي گفت :
بِسْم اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ اِلَي اللَّهِ وَ في سَبيلِ
بنام خدا و به یاری خدا و بسوی خدا و در راه
اللَّهِ وَ عَلي مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَللّهُمَّ اِلَيْكَ اَسْلَمْتُ نَفْسي وَ
خدا و بر کیش رسول خدا درود خدا بر او و آلش خدایا به تو واگذاردم خودم را و
اِلَيْكَ فَوَّضْتُ اَمْري وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ يا رَبَّ الْعالَمينَ اَللّهُمَّ احْفَظْني بِحِفْظِ
به تو واگذاردم کارم را و بر تو توکل کنم ای پروردگار جهانیان خدایا نگهداریم کن به نگهداری
الْاِيمانِ مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَ مِنْ خَلْفي وَ عَنْ يَميني وَ عَنْ شِمالي وَ مِنْ فَوْقي وَ
ایمان از پیش رویم و از پشت سرم و از سمت راستم و از سمت چپم و از بالای سرم و
مِنْ تَحْتي وَ مِنْ قِبَلي لا اِلهَ اِلا اَنْتَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ نَسْئَلُكَ الْعَفْوَ
از زیر پایم و از پیش رویم معبودی جز تو نیست جنبش و نیرویی نیست جز به خدا از تو خواهم گذشت
وَالْعافِيَةَ مِنْ كُلِّ سُوَّءٍ وَ شَرٍّ فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ اَللّهُمَّ اِنّي اَعُوذُبِكَ مِنْ
و عافیت از هر بدی و شری در دنیا و آخرت خدایا به تو پناه برم از
عَذابِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضُغْطَةِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضيقِ الْقَبْرِ وَ اَعُوذُبِكَ مِنْ سَطَواتِ
عذاب قبر و از فشار قبر و از تنگی قبر و به تو پناه برم از یورش های
اللَّيْلِ والنَّهارِ اَللّهُمَّ رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ وَ رَبَّ الْحِلِّ وَ
شب و روز خدایا ای پروردگار مشعرالحرام و پروردگار شهر محترم مکه و پروردگار حِل و
الْاِحْرامِ اَبْلِغْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَنّيِ السَّلامَ اَللّهُمَّ اِنّي اَعُوذُ بِدِرْعِكَ
حرم برسان به محمد و آل محمد از من سلامی خدایا به تو پناه برم به زره
الْحَصينَةِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِكَ اَنْ تُميتَني غَرَقاً اَوْ حَرَقاً اَوْ شَرَقاً اَوْ قَوَداً اَوْ صَبْراً
محکمت و پناه برم به گردآوردنت از اینکه بمیرانیم به صورت غرق شدن یا سوختن یا گلوگیر شدن یا کَت بسته
اَوْ مُسَمّاً اَوْ تَرَدِّياً في بِئْرٍ اَوْ اَكيلَ السَّبُعِ، اَوْ مَوتَ الْفُجائَةِ اَوْ بِشَيْءٍ مِنْ ميتاتِ السَّوءِ
یا مسمومیت یا پرت شدن در چاه یا طعمه درنده شدن یا مرگ ناگهانی یا به یکی از مرگهای بد دیگر
وَلكِنْ اَمِتْني عَلي فِراشي في طاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
ولی بمیرانم در بسترم در حال اطاعت تو و اطاعت رسولت صلی الله علیه و آله و در حالی که
مُصيباً لِلْحَقِّ غَيْرَ مُخْطِئٍ اَوْ فيِ الصَّفِ الَّذينَ نَعَّتَهُمْ في كِتابِكَ كَاَنَّهُمْ بُنْيانٌ
به حق رسیده و خطاکار نباشم یا در زمره صف آنها که در قرآنت وصفشان کرده که گویی بنایی
مَرْصُوصٌ اُعيذُ نَفْسي وَ وَلَدي وَ ما رَزَقَني رَبّي بِقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ
استوارند پناه دهم خود و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزیم کرده به قل اعوذ برب الفلق
تا آخر سوره
وَ اُعيذُ نَفْسي وَ وَلَدي وَ ما رَزَقَني رَبّي بِقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ
و پناه دهم خود و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزیم کرده به قل اعوذ برب الناس
تا آخر سوره و مي گوئي :
الْحَمْدُ لِلَّهِ عَدَدَ ما خَلَقَ اللَّهُ وَالْحَمْدُلِلَّهِ مِثْلَ ما خَلَقَ وَ
ستایش برای خدا است به شماره آنچه آفریده و ستایش خدای را همانند آنچه آفریده و
الْحَمْدُلِلَّهِ مِلأَ ما خَلَقَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ زِنَةَ عَرْشِهِ
ستایش خدای را به پُری آنچه آفریده و ستایش خدای را به امتداد کلماتش و ستایش خدای را هموزن عرشش
وَالْحَمْدُلِلَّهِ رِضا نَفْسِهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْحَليمُ الْكَريمُ وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْعَلِيُّ
و ستایش خدای را به اندازه خوشنودیش و معبودی نیست جز خدای شکیبای بزرگوار و معبودی نیست جز خدای والای
الْعَظيمُ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمواتِ وَالْاَرضَينَ وَ ما بَيْنَهُما وَ رَبِّ الْعَرْشِ
بزرگ منزه است خدا پروردگار آسمان ها و زمین ها و آنچه در میان آن دو است و پروردگار عرش
الْعَظيمِ اَللّهُمَّ اِنّي اَعُوذُ بِكَ مِنْ دَرَكِ الشَّقاَّءِ وَ مِنْ شَماتَةِ الْاَعْدآءِ وَ اَعُوذُ
بزرگ خدایا من به تو پناه برم از درک کردن بدبختی و از شماتت دشمنان و به تو پناه برم
بِكَ مِنَ الْفَقْرِ وَ الْوَقْرِ وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوَّءِ الْمَنْظَرِ فِي الْاَهْلِ وَالْمالِ وَالْوَلَدِ
از نداری و سنگین باری و به تو پناه برم از بدی دیدن در خاندان و مال و فرزند
و صلوات بفرست بر محمّد و آل محمّد ده مرتبه
هنگام نماز مغرب و صبح
پنجم و نيز از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه چون نماز مغرب و صبح بجا آوردي بگو هفت مرتبه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگى است
جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ.
پس بدرستي كه هركس اين را بگويد نرسد به او جذام و پيسي و ديوانگي و نه هفتاد نوع از انواع بلاها و مي گوئي چون داخل صبح و داخل شام شدي :
اَلْحَمْدُ لِرَبِّ الصَّباحِ اَلْحَمْدُ لِفالِقِ الْاِصْباحِ
ستایش خاص پروردگار صبحدم ستایش خاص شکافنده سپیده دم
دو مرتبه
اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذي اَذْهَبَ اللَّيْلَ بِقُدْرَتِهِ وَ جآءَ بِالنَّهارِ بِرَحْمَتِهِ وَ نَحْنُ في عافِيَةٍ
ستایش خدایی را که شب را به قدرت خویش ببرد و روز را به مهر خویش درآورد و ما در حال تندرستی هستیم
و مي خواني آية الكرسي و آخر حشر و ده آيه از صافّات :
وَ سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ وَ سلامٌ عَلَي
و منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه توصیف کنند و سلام بر
الْمُرْسَلينَ والْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ فَسُبْحانَ الِلَّهِ حينَ تُمْسُونَ وَ حينَ
مرسلین و ستایش خدای را است پروردگار جهانیان پس منزه است خدا هنگامی که شام کنید و هنگامی که
تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمواتِ وَالْاَرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حينَ تُظْهِرُونَ
بامداد کنید و از او است ستایش در آسمانها و زمین و شامگاه و چون ظهر کنید
يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُحْيِي الْاَرْضَ بَعْدَ
برون آرد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از زنده و زنده کند زمین را پس از
مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلاَّئِكَةِ وَالرُّوحِ سَبَقَتْ
مرگش و این چنین بیرون آورده شوید منزه و پاکیزه است پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح
پیشی جسته
رَحْمَتُكَ غَضَبَكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّي ظَلَمْتُ نَفْسي فَاغْفِرْ لي
مِهرت بر خشمت معبودی جز تو نیست منزهی تو که براستی من به خود ستم کرده ام پس بیامرز مرا و به من
وَارْحَمْني وَ تُبْ عَلَيَّ اِنَّكَ اَنْتَ التّوّابُ الرَّحيمُ
رحم کن و توبه ام بپذیر که همانا تویی توبه پذیر مهربان
هنگام صبح
ششم و نيز از حضرت صادق عليه السلام اين دعا براي وقت صبح روايت شده :
اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ اَحْمَدُكَ وَ
خدایا از آن تو است ستایش تو را ستایش کنم و از تو
اَسْتَعينُكَ وَ اَنْتَ رَبّي وَ اَنَا عَبْدُكَ اَصْبَحْتُ عَلي عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ وَ اُومِنُ
کمک خواهم و تویی پروردگار من و منم بنده تو بامداد کردم بر پیمان و وعده تو و ایمان دارم
بِوَعْدِكَ وَ اُوفي بِعَهْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ وَلا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لا
به وعده ات و وفا کنم به عهد تو تا می توانم و جنبش و نیرویی نیست جز به خدای یگانه ای که
شَريكَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَصْبَحْتُ عَلي فِطْرَةِ الْاِسْلامِ
شریک ندارد و گواهی دهم که محمد بنده و رسول او است بامداد کردم بر فطرت اسلام
وَكَلِمَةِ الْاِخْلاصِ وَمِلَّةِ اِبْرهيمَ وَدينِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِما وَ آلِهِما عَلي
و کلمه اخلاص و کیش ابراهیم و دین محمد که درود خدا بر آن دو و بر آلشان باد بر
ذلِكَ اُحْيي وَ اَمُوتُ اِنْشآءَ اللَّهُ اَللّهُمَّ اَحْيِني ما اَحْيَيْتَني وَ اَمِتْني اِذا اَمَتَّني
همین زندگی کنم و بر آن بمیرم انشاءالله خدایا زنده ام دار تا زنده ام داری و بمیرانم هنگامی که بمیرانیم
عَلي ذلِكَ وَابْعَثْني اِذا بَعَثْتَني عَلي ذلِكَ اَبْتَغي بِذلِكَ رِضْوانَكَ وَاتِّباعَ
بر اینکه گفتم و برانگیزم در آن هنگام که محشورم کنی بر همین و من می جویم بدان خوشنودی تو و پیروی
سَبيلِكَ اِلَيْكَ اَلْجَاْتُ ظَهْري وَ اِلَيْكَ فَوَّضْتُ اَمْري آلُ مُحَمَّدٍ اَئِمَّتي لَيْسَ لي
راه تو را و به تو تکیه دادم پشتم را و به تو واگذاردم کارم را آل محمد امامان منند و
اَئِمَّةٌ غَيْرُهُمْ بِهِمْ اَئْتَمُّ وَ اِيّاهُمْ اَتَوَلّي وَ بِهِمْ اَقْتَدي اَللّهُمَّ اجْعَلْهُمْ اَوْلِيآئي فِي
امامی جز ایشان برایم نیست بدانها پیروم و آنان را دوست گیرم و بدیشان اقتداء کنم خدایا قرارشان ده دوستان من در
الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَاجْعَلْني اُوالي اَوْلِيآئَهُمْ وَ اُعادي اَعْدآئَهُمْ فِي الدُّنْيا
دنیا و آخرت و چنان کن که من دوست بدارم دوستانشان را و دشمن بدارم دشمنانشان را در دنیا
وَالاْخِرَةِ وَ اَلْحِقْني بالصّالِحينَ وَ آبائي مَعَهُمْ
و آخرت و ملحقم کن به شایستگان و پدرانم را نیز با ایشان قرار ده
در هنگام صبح و شام
هفتم و از آن حضرت مروي است كه هر چه را ترك كردي خواندن اين دعا را ترك مكن در هر صبح و شام :
اَللّهُمَّ
خدایا
اِنّي اَصْبَحْتُ اَسْتَغْفِرُكَ في هذَا الصَّباحِ وَ في هذَا الْيَوْمِ لِاَهْلِ رَحْمَتِكَ وَ اَبْرَءُ
من بامداد کردم که آمرزش خواهم از تو در این بامداد و در این روز برای آنان که شایسته رحمتت هستند و بیزاری جویم
اِلَيْكَ مِنْ اَهْلِ لَعْنَتِكَ اَللّهُمَّ اِنّي اَصْبَحْتُ اَبْرَءُ اِلَيْكَ في هذَا الْيَوْمِ وَ في هذَا
به تو از آنان که دور از رحمت تواءند خدایا بامداد کردم در حالی که بیزاری جویم بسویت در این روز و در این
الصَّباحِ مِمَّنْ نَحْنُ بَيْنَ ظَهْرانيهِمْ مِنَ الْمُشْرِكينَ وَ مِمّا كانُوا يَعْبُدُونَ اِنَّهُمْ
بامداد از آنان که در میان آنهاییم از مشرکان و از آنچه می پرستند براستی که اینان
كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقينَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ ما اَنْزَلْتَ مِنَ السَّمآءِ اِلَي الْاَرْضِ في
مردمی بدکار و فاسقند خدایا قرار ده آنچه را فرو فرستی از آسمان به زمین در
هذَا الصَّباحِ وَ في هَذَا الْيَوْمِ بَرَكَةً عَلي اَوْلِيآئِكَ وَ عِقاباً عَلي اَعْدآئِكَ اَللّهُمَّ
این بامداد و در این روز برکتی بر دوستانت و عقابی بر دشمنانت خدایا
والِ مَنْ والاكَ وَ عادِ مَنْ عاداكَ اَللّهُمَّ اخْتِمْ لي بِالْاَمْنِ وَالاْيمانِ كُلَّما
دوست دار دوست دارت را و دشمن دار هرکه دشمنت دارد خدایا پایان ده برایم به امنیت و ایمان هر زمان
طَلَعَتْ شَمْسٌ اَوْ غَرَبَتْ اَللّهُمَّ اغْفِرْلي وَ لِوالِدَيَّ وَارْحَمْهُما كَما ربَّياني
که خورشید سر زند یا غروب کند خدایا بیامرز مرا و پدر و مادرم را و رحمتشان کن چنانچه پروراندند مرا
صَغيراً اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمينَ وَالْمُسْلِماتِ اَلْاَحْيآءِ
در کوچکی خدایا بیامرز مردان مومن و زنان با ایمان مردان مسلمان و زنان مسلمان را زندگانشان
مِنْهُمْ وَ الْاَمْواتِ اَللّهُمَّ اِنَّكَ تَعْلَمُ مُتَقَلَّبَهُمْ وَ مَثْويهُمْ اَللّهُمَّ احْفَظْ اِمامَ
و مردگانشان را خدایا تو می دانی بازگشتگاه و اقامتگاهشان را خدایا محافظت کن امام
الْمُسْلِمينَ بِحِفْظِ الاْيمانِ وَانْصُرْهُ نَصْراً عَزيزاً وَافْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسيراً وَاجْعَلْ
مسلمین را به حفظ ایمان و یاریش کن پیروزمندانه و بگشا برایش به آسانی و قرارده
لَهُ وَلَنا مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً اَللّهُمَّ الْعَنْ فُلاناً وَ فُلاناً وَالْفِرَقَ الْمُخْتَلِفَةَ
برای او و برای ما از نزد خود سلطنتی با نصرت خدایا لعنت کن فلانی و فلانی و دسته هایی که اختلاف کردند
عَلي رَسُولِكَ وَ وُلاةِ الْاَمْرِ بَعْدَ رَسُولِكَ وَالْاَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ وَ شيعَتِهِمْ وَ
بر پیامبر تو و زمامداران (باطل ) پس از پیامبرت را و پیشوایان (دروغی ) پس از او و پیروانشان را و
اَسْئَلُكَ الزِّيادَةَ مِنْ فَضْلِكَ وَ الْاِقْرارَ بِما جآءَ بِهِ مِنْ عِنْدِكَ وَالتَّسْليمَ لِاَمْرِكَ
از تو خواهم زیاده فضل تو را و اقرار بدانچه آورده است از پیش تو و تسلیم بودن فرمانت را
وَالْمُحافَظَةَ عَلي ما اَمَرْتَ بِهِ لا اَبْتَغي بِهِ بَدَلاً وَ لا اَشْتَري بِهِ ثَمَناً قَليلاً
ومحافظت بر آنچه بدان فرمان دادی بطوری که آنرا به چیزی تبدیل نکنم و به بهایی آن را نفروشم
اَللّهُمَّ اهْدِني فيمَنْ هَدَيْتَ وَ قِني شَرَّ ما قَضَيْتَ اِنَّكَ تَقْضي وَلا يُقْضي
خدایا هدایت کن مرا در زمره کسانی که هدایت کردی و نگاهم دار از شر آنچه حکم کردی که تو چنانی که حکم کنی و کسی بر تو حکم
عَلَيْكَ وَ لايَذِلُّ مَنْ والَيْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ سُبْحانَكَ رَبَّ الْبَيْتِ تَقَبَّلْ مِنّي
نکند و خوار نشود کسی که تو دوستش داری بزرگی تو و برتری منزهی تو ای پروردگار خانه کعبه بپذیر از من
دُعآئي وَ ما تَقَرَّبْتُ بِهِ اِلَيْكَ مِنْ خَيْرٍ فَضاعِفْهُ لي اَضْعافاً كَثيرَةً وَ اتِنا مِنْ
دعایم را و آنچه را بوسیله آن به تو تقرب جستم از نیکی پس آنرا برایم مضاعف گردان به چندین برابر و بده به ما از
لَدُنْكَ اَجْراً عَظيماً رَبِّ ما اَحْسَنَ ما اَبْلَيْتَني وَ اَعْظَمَ ما اَعْطَيْتَني وَ اَطْوَلَ
پیش خود پاداشی بزرگ پروردگارا چه نیکو است آنچه مرا آزمودی و بزرگ است آنچه به من دادی و چه طولانی است
ما عافَيْتَني وَ اَكْثَرَما سَتَرْتَ عَلَيَّ فَلَكَ الْحَمْدُ يا اِلهي كَثيراً طَيِّباً مُبارَكاً عَلَيْهِ
عافیتی که به من دادی و بسیار است آنچه بر من پوشیدی پس تو را است ستایش ای معبود من بسیار و پاکیزه و با برکت به اندازه
مِلْاَ السَّمواتِ وَ مِلْاَ الْاَرْضِ وَ مِلْاَ ما شآءَ رَبّي وَ رَضِيَ وَ كَما يَنْبَغي لِوَجْهِ
پُری آسمانها و پری زمین و پری آنچه پروردگارم خواهد و خوشنود گردد و بدان سان که شایسته ذات
رَبّي ذِي الْجَلالِ وَالْاِكْرامِ
پروردگارم صاحب جلالت و بزرگواری است
هنگام طلوع فجر
هشتم از حضرت امام محمّد باقرعليه السلام روايت است كه هركس بگويد در وقت طلوع فجر:
لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ
معبودی نیست جز خدای یگانه ای که شریک ندارد از او است فرمانروایی و او را است
الْحَمْدُ يُحْيي وَيُميتُ وَ هُوَ حَيُّ لايَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلي كُلِّ شَيْي ءٍ قَديرٌ
ستایش زنده کند و بمیراند و او است زنده ای که نمیرد خیر و خوبی بدست او است و او بر هر چیز توانا است
ده مرتبه و صلوات بفرستد بر محمّد و آل محمّد ده مرتبه و تسبيح كند سي و پنج مرتبه و تهليل گويد سي و پنج مرتبه و تحميد گويد خدا را سي و پنج مرتبه نوشته نشود در آن روز از غافلين و اگر در شب بگويد نيز نوشته نشود در آن شب از غافلين
هنگام صبح و شام
نهم از محمد بن فضيل روايت است كه نوشتم به خدمت حضرت امام محمّد تقي عليه السلام و از آن حضرت درخواستم كه مرا تعليم فرمايد دعائي پس نوشت آن حضرت در جواب من كه مي گوئي در وقت صبح و شام :
اَللَّهُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبِّيِ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ لا اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً
خدا... پروردگار من است بخشاینده مهربانی که چیزی را شریکش قرار ندهم
پس دعا مي كني براي حاجت خود كه اين كلمات مقدمه است براي سؤ ال هر حاجتي به اذن خدا
دعای مخزون هنگام صبح و شام
دهم از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه به داود رِقّي فرمود كه ترك مكن اين دعا را سه مرتبه در وقت صبح و سه مرتبه در وقت شام
اَللّهُمَّ اجْعَلني في دِرْعِكَ الْحَصينَةِ الّتي تَجْعَلُ فيها مَنْ تُريدُ
خدایا قرار ده مرا در زره محکمت که قرار دهی در آن هر که را خواهی
پس بدرستي كه پدرم عليه السلام مي فرمود كه اين از دعاي مخزون است .