سوره اعلی و فضیلت آن
شيخ صدوق از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه هر كه سوره سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى را در فريضه يا نافله بخواند در روز قيامت به او گويند كه از هر دري از درهاي بهشت كه مي خواهي داخل شو.
سوره اعلی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ 1- سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى
بنام خداوند بخشنده مهربان
1. نام پروردگار برتر و والاتر خود را تنزیه کن (به زبان به پاکى بستاى و به دل از هر عیب و نقص منزه دان
و نام‌هاى اختصاصى او را بر غیر او
اطلاق مکن
و در معنى آن نام‌ها ره به انحراف مجوى و تأویل ناروا مکن).
2-الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى
2. آن کس که (هر موجودى را) آفرید و (اعضاء او را متناسب یکدیگر و بر وفق هدف اصلى خلقتش) راست و درست نمود.
3-وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى
3. و آن کس که (هر آفریده‌اى را از حیث کمّ و کیف وجودى) اندازه‌اى قرار داد پس (او را به سوى کمالش) هدایت نمود.
4-وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى
4. و آن کس که چراگاه را (از دل خاک) بیرون آورد.
5-فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى
5. سپس آن را (پس از طراوت و الوان رنگ‌ها) خاشاکى تیره‌رنگ و سیاه گردانید.
6-سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَى
6. به زودى تو را (به خواندن همه قرآن به طرز تنظیم اصلى در علم ازلى و لوح محفوظ) خوانا مى‌کنیم
پس هرگز فراموش نمى‌کنى.
7-إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى
7. جز آنچه را که خدا بخواهد (که هرگز نخواهد ولى قدرت او دائما محفوظ است)
همانا او آنچه را آشکار و آنچه را پنهان است مى‌داند.
8-وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى
8. و تو را براى راه آسان (در دعوت و هدایت) آماده و متمکن مى‌سازیم.
9-فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَى
9. پس (آنان را) تذکر ده اگر تذکر سود بخشد.
10-سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَى
10. به زودى کسى که استعداد ترس (از خدا) دارد متذکر مى‌شود.
11-وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى
11. و کسى که از همه شقى‌تر است (و از خدا نمى‌ترسد) از آن دورى مى‌جوید.
12-الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى
12. آن کس که به آتش بزرگتر درمى‌آید و مى‌سوزد.
13-ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى
13. سپس در آنجا نه (حقیقتا) مى‌میرد و نه (به راحتى) زندگى مى‌کند.
14-قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى
14. حقّا که رستگار شد کسى که خود را (از عقاید فاسد و رذایل اخلاق و عمل‌هاى زشت) پاک کرد و رشد بخشید و زکات داد.
15-وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى
15. و نام پروردگار خود را یاد کرد و خضوع نمود و نماز خواند.
16-بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
16. (شما به سراغ آن فلاح نمى‌روید) بلکه شما زندگى دنیا را ترجیح مى‌دهید.
17-وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى
17. در حالى که آخرت بهتر و پایدارتر است.
18-إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى
18. همانا این (امور: تزکیه و فلاح
تذکّر و نماز و ایثار آخرت بر دنیا) در همه کتاب‌هاى آسمانى گذشته ثبت است.
19-صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى
19. در کتاب‌هاى ابراهیم و موسى.