سیزدهم - دعای مجرّب از حضرت رسول صلی الله علیه و آله
روايت است از انس كه گفت حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود كه هر كس اين دعا را در هر صبح و شام بخواند موكّل فرمايد حق تعالي به او چهار فرشته كه او را حفظ كنند از پيش رو و از پشت سر و از طرف راست و از طرف چپش و در امان خداوند عزّوجلّ باشد و اگر سعي كنند خلايق از جنّ و انس كه ضرر به او برسانند نتوانند آن دعاء اين است :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ بِسْمِ اللَّهِ خَيْرِ الْاَسْماءِ بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ الْاَرْضِ وَ
بنام خدای بخشاینده مهربان بنام خدا بهترین نامها بنام خدا پروردگار زمین و
السَّمآءِ بِسْمِ اللَّهِ الَّذي لايَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ سَمُّ وَلا دآءٌ بِسْمِ اللَّهِ اَصْبَحْتُ وَ عَلَي
آسمان بنام خدایی که زیان نرساند با بودن نام او زهری و نه دردی بنام خدا صبح کردم و بر
اللَّهِ تَوَكَّلْتُ بِسْمِ اللَّهِ عَلي قَلْبي وَ نَفْسي بِسْمِاللَّهِ عَلي ديني وَ عَقْلي بِسْمِ اللَّهِ
خدا توکل کردم بنام خدا بر دل و جانم بنام خدا بر دین و خردم بنام خدا
عَلي اَهْلي وَ مالي بِسْمِ اللَّهِ عَلي ما اَعْطاني رَبّي بِسْمِ اللَّهِ الَّذي لايَضُرُّ مَعَ
بر خاندان و داراییم بنام خدا بر آنچه پروردگارم به من داده بنام خدایی که زیان نرساند با بودن
اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الْاَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّي لا
نامش چیزی در زمین و نه در آسمان و او است شنوای دانا خدا
خدا
پروردگار من است که
اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ ،وَ اَعَزُّ وَ اَجَلُّ مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ عَزَّ جارُكَ وَ
شریک نسازم با او چیزی را خدا بزرگتر است خدا بزرگتر و نیرومندتر و برتر است از آنچه من از آن ترسم پناهنده ات نیرومند
جَلَّ ثَناؤُكَ وَلا اِلهَ غَيْرُكَ اَللّهُمَّ اِنّي اَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسي وَ منْ شَرِّ كُلِّ
و مدح و ثنایت والا است و معبودی جز تو نیست خدایا به تو پناه برم از شر خودم و از شر هر
سُلْطانٍ شَديدٍ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطانٍ مَريدٍ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ جَبّارٍ عَنيدٍ وَ مِنْ شَرِّ
سلطان سرسخت و از شر هر شیطان متمرد و از شر هر سرکش لجوج و از شر
قَضآءِ السّوُءِ وَ مِنْ كُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِيَتِها اِنَّكَ عَلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ وَ
پیش آمد بد و از (شر) هر جنبنده ای که تو اختیارش را بدست داری که براستی تو براه راستی هستی و
اَنْتَ عَلي كُلِّشَيْءٍ حَفيظٌ اِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذي نَزَّلَ الْكِتابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّي
تو بر هر چیز نگهبانی همانا سرپرست من خدایی است که قرآن را فرستاد او سرپرستی کند
الصّالِحينَ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ
از شایستگان اگر روگردان شدند بگو بس است مرا خدا معبودی جز او نیست بر او توکل کنم و اوست پروردگار
الْعَرْشِ الْعَظيمِ
عرش بزرگ