3- رحلت میرزا جواد آقا تهرانی (1368 ش)
آیت‌الله میرزا جواد آقا تهرانی در سال 1283ش (1322ق) در تهران در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد.
پس از تحصیلات مقدماتی در تهران و قم، راهی نجف شد و از محضر شیخ مرتضی طالقانی و محمدتقی آملی بهره برد.
دو سال بعد به تهران بازگشت و سپس در مشهد به مجلس درس میرزای اصفهانی و شیخ مجتبی قزوینی راه یافت.
وی علاوه بر مهارت در فلسفه و تفسیر، در فقه و اصول تبحر داشت و معتقد بود که حقیقت را باید از وحی و بیان معصوم گرفت.
بُعد اخلاقی این عالم ربانی، نسبت به همه خصوصیات برجسته و ممتازی که داشت، بیشتر نمود پیدا کرده بود، چرا که در نهایت خضوع و تواضع و اخلاص می‌زیست و آداب تربیتی اسلام، حقوق اسلامی خانواده و حق کودک را دقیقاً مراعات می‌کرد.
وی در مسائل اجتماعی و گره‌گشایی کارهای مردم نیز بسیار کوشا بود و در این راه تلاش وافری از خود نشان می‌داد.
آیت‌الله تهرانی در دفاع مقدس، با وجود کهولت سن، بارها در جبهه‌های نبرد شرکت می‌نمود و روحیه‌ای بسیار قوی و نشاط‌بخش در رزمندگان ایجاد می‌کرد.
از این استاد اخلاق آثاری برجای مانده که فلسفه بشری و اسلامی، میزان المطالب و آیین زندگی و درس‌های اخلاقی از آن جمله‌اند.
این عالم ربانی در سوم آبان 1368ش برابر با 23 ربیع‌الاول 1410ق در 85 سالگی در مشهد وفات یافت و در همان شهر مدفون گردید.